^*ŝajn/i

(ntr)

1.  ↝

Ekstere aspekti simile al io alia, tiamaniere, ke povas okazi aŭ efektive okazas interkonfuzo kaj eraro: la fundamento de nia lingvo devas esti absolute netuŝebla, se eĉ ŝajnus al ni, ke tiu aŭ alia punkto estas sendube erara [1]. li ŝajnas homo prudenta kaj honesta^B ; mi devas ŝajni indiferenta^Z ; ofte vojo ŝajnas ĝusta kaj kondukas al morto^Z ; tiaj ideoj ŝajnas al la samtempuloj senenhava fantazio^Z ; ĉiu statuo ... ŝajnis kvazaŭ ricevinta vivon [2]; ŝajnis, ke ŝi dormas [3]; tiam ŝajnis al ŝi, kvazaŭ ĉiuj steloj de la ĉielo defalas al ŝi [4]; subite ŝajnis al li, ke iu mano tuŝetis de poste lian kapon^B ; la arbaro ŝajnas ploranta pri la printempo^Z ; vi ŝajnis pretigita ĉion aŭdi^Z ; jen, ŝajnas, ili^Z ; la esperantistoj tute ne estas tiaj fantaziistoj, kiaj ili ŝajnas al multaj tiel nomataj „praktikaj homoj“^Z .

2.

Esti opiniata, kredata, supozata, kvankam ne certa: tio ŝajnas al mi tute certa, tro kara; tio ŝajnas al mi danĝera afero^B ; nia ĝojo kaj entuziasmo eble ŝajnos al ili naiva kaj infana^Z ; tiuj vortoj eble ŝajnis al vi tro fabelaj^Z ; terure gajaj ŝajnis al ili iliaj propraj ŝercoj [5]; la nunaj cirkonstancoj ŝajnas favoraj; la morto de la patro ekŝajnis eksterorda^Z ; ŝajnas al mi, ke estis inter ili la kronprinco^B ; la kreado de taŭga kaj vivipova lingvo ne estas tiel facila afero, kiel al multaj ŝajnas^Z ; en la unua momento ŝajnas, ke respondi tiun ĉi demandon ekzistas nenia eblo^Z ; ŝajnas al mi, ke vi estas malprava; la maljunulino, ŝajnas, ĝisvivas jam la sepan dekon.

Ekstera aspekto, kiu povas erarigi: ŝajno trompas ^PrV ; tiu ĉambro havis ŝajnon de saloneto; sed en efektiveco ĝi estis komercejo ^Marta . fari ion por la ŝajno; kontraŭ ĉia ŝajno, tio estis virino. ekstero, fizionomio, masko, vesto

Erariga pro ekstera aspekto, kiu ne konformas al la esenco; prezentanta nur eksteran supraĵan similecon al io alia: ŝajna potenco, kontraŭeco, malŝato; kliniĝado antaŭ ŝajnaj aŭtoritatoj^Z ; la ŝajna valoro de miaj tradukoj tiam multe pligrandiĝus^Z . supraĵa

1.

Nur en ŝajna maniero, sed ne laŭ la reala: ŝajne sana; malmultaj el vi konas la historion de la unuaj dek jaroj, kiuj konsistis el senfina, ŝajne tute sensukcesa semado^Z .

2.

Verŝajne, kredeble, videble: ŝajne li bone konis la domon; ni analizu nur la ŝajne plej bonan proponon^Z ; la sperto ŝajne (evidente) montris, ke li estas senkapabla; la eraro estas bedaŭrinda, sed ŝajne neniu leganto ĝin rimarkis; tiuj fratoj disiĝis ŝajne por ĉiam en malamikajn grupetojn^Z .

Rim.: Por eviti konfuzon inter ambaŭ sencoj de ŝajne oni uzu prefere verŝajne por la senco 2.

Rim.: Miaopinie ne certas, ke estas la sama senco (Felmano Ulriko).

Lude, trompe aŭ alicele alpreni aspekton, kiu erarigas pri la realo, kredigas ion alian ol la fakto: li ŝajnigas sin riĉa, havante nenion^Z ; li ŝajnigis sin indiferenta; ŝajnigi koleron^B , indignon^B ; ŝi ŝajnigas, ke ŝi ploras^Z ; ŝi ŝajnigis, ke ŝi ne aŭdas; li ordonis al ili ŝajnigi forkurintojn^B ; li nur ludas, ŝajnigas, t.e. agas kiel aktoro [6]. falsi, simuli ¹afekti, hipokriti, trompi

Aspektanta vera; iom probabla aŭ kredebla: la vero povas foje ne esti verŝajna.

Probable, kiom oni povas juĝi laŭ ekstera aspekto: vi posedas bonstaton, vi verŝajne estas trankvila pri via morgaŭa tago ^Marta . certe, eble, kredeble, probable, sendube, supozeble