^*akcept/i ^PV

(tr)

1.

Konsenti ricevi ion, kion iu donas aŭ proponas: mi proponis al li cigaron, kiun li kun danko akceptis [1].

Rim.: Akcepti diferencas de ricevi, per tio, ke ĝi montras la jeson, la konsenton de la ricevonto.

2.

Lasi eniri iun hejmen: la malfeliĉa knabino, ... trovinte neniun, kiu volus ŝin akcepti, baldaŭ mortis en ... arbaro [2]; sinjorino Ajnulo akceptas ĉiun ĵaŭdon; oni akceptas laŭ vizaĝo, oni forlasas laŭ saĝo^PrV ; la esprimo „mi estas feliĉa akceptonte vin“ estas bona^LR .

3.  ↝

Konsenti pri io, allasi ion: li nun volonte akceptis la laboreton [3]; la propono estis akceptita de ĉiuj; akcepti la batalon. preni sur sin.

4.

Esti trafita de iu ago, kiu modifas la staton de la trafita objekto, povi ricevi econ, ekhavi ian econ: tiu regulo akceptas multajn esceptojn; akcepti tre diversajn formojn; por respondi al la demando kien, la vortoj akceptas la finaĵon de l' akuzativo^Z ; li akceptis seriozan mienon^Z ; la okuloj akceptis esprimon de prudento kaj memkonscio^Z .

5.

Devontigi sin pagi: akcepti kambion.

allasi, enlasi, jesi, konsenti, ricevi

^PIV1

1.  ↝

Ago de tio, kiu akceptas: la akcepto de posteno trudas devojn; foje vespere, kiam ili trankvile sidis kune, iu frapis la pordon, kvazaŭ petante akcepton [4]; prepari^Z akcepton al iu.

2.

Sindevontigo pagi: akcepto de kambio; blanka akcepto.

Loko en laborejo, institucio, servejo, al kiu vizitanto sin unue turnu por informoj kaj gvido: en la akceptejon de la fama psikiatria kliniko ... paŝis viro kun pinta barbeto [5]. atendejo

Homo, kiu profesie akceptas gastojn, enirantojn, klientojn, kaj komfortigas ilin, ekzemple en hotelo, kinejo, veturilo. ĉiĉerono, pordisto

1.  ↝

Ne konsenti ricevi, preni, uzi, profiti ion aŭ iun: la teatraĵoj estis malakceptitaj, kaj la letero estis en tute ne ĝentila tono [6]; kiam la maljunaj kamaradoj de la patro komencis ĝentile malakcepti pliajn glasojn, Kristoforo diris (...) [7]; la poeto kaj la posedanto de la cigaredujo ekfumis, la nefumulo Berlioz malakceptis [8]; li malakceptis la inviton de Gajo resti en la vilao [9]; oni malakceptis Kamaradon Gajan kaj diris, ke li foriru [10].

Rim.: La PIV-oj misdifinas la vorton malakcepti, egaligante ĝin kun rifuzi. Tia konfuzo ekzistas en kelkaj nacilingvoj, tamen en Esperanto tiuj verboj implicas malsamajn subjektojn: en la tipa uzo rifuzi signifas „ne voli doni (permesi ktp)“; dum malakcepti signifas „ne voli preni“. Oni povas „rifuzi cigaredon“ al petanto, kaj „malakcepti cigaredon“ de proponanto. [Sergio Pokrovskij]

2.  ↝

(pri organismo) Rezisti kontraŭ transplantita organo aŭ histo, ne akcepti ĝin estkiel parton de sia korpo: lia imuna sistemo malakceptis ŝian renon.

Rim.: Malakcepto de transplantaĵo estas alia fenomeno ol netolero de medikamento aŭ nutraĵo.