3indik/i
indiki
(tr)
- 1.
-
Montri (space aŭ
figursence),
doni bezonatan sciiĝon:
li indikis al mi la lokon de la poŝtoficejo;
grandliteraj afiŝoj indikas la vojon;
indiki la horon, la tagon de kunveno;
indiki al lernanto bonan lernolibron;
indiki al iu kuraciston;
la barometro indikas la aerpremon;
la termometro indikis 30 gradojn da varmo;
la finaĵo „n“ indikas la akuzativon;
veni je la indikita horo;
indiki rimedon por io;
vi forgesis indiki vian novan adreson.
sciigi,
informi - 2.
- Esti simptomo pri io; atesti, supozigi ion: ĉu timo de la pasio, nekomprenado de seksaj ĝojoj, akceptado de tio, kiel de abomena necesaĵo, kiun bezonas nur la viro, ĉu ĝi ne indikis foreston de la amo? Metrop ; alta kaj larĝa frunto indikis profundan pensulon [1]; ĝi estis sufiĉe vasta ĉambro, kies meblaro kaj ekipaĵo indikis, ke ĝi estas destinita por la okupo de aferulo [2]; ĉio indikas epilepsian atakon [3]; nenio indikas, ke Nobel konis la dramon de Shelley [4].
1.
H. A. Luyken: Pro Iŝtar, ĉap. 4a
2. H. A. Luyken: Pro Iŝtar, ĉap. 4a
3. H. A. Luyken: Pro Iŝtar, ĉap. 21a
4. Donald BROADRIBB: Bone prezentita dramo malkvietigaMonato
2. H. A. Luyken: Pro Iŝtar, ĉap. 4a
3. H. A. Luyken: Pro Iŝtar, ĉap. 21a
4. Donald BROADRIBB: Bone prezentita dramo malkvietigaMonato
- afrikanse:
- dui
- albane:
- tregojnë
- amhare:
- አመልክት
- angle:
- indicate
- arabe:
- تشير
- armene:
- ցույց տալ
- azerbajĝane:
- göstərir
- bengale:
- নির্দেশ
- birme:
- ညွှန်ပြ
- bosne:
- ukazuju
- ĉeĥe:
- indikovat, označit, udat, ukázat
- dane:
- angive
- estone:
- näitama
- eŭske:
- adierazten
- filipine:
- ipahiwatig
- france:
- indiquer, conseiller, désigner, montrer, recommander
- galege:
- indican
- germane:
- anzeigen, angeben
- guĝarate:
- સૂચવે છે
- haitie:
- endike
- haŭse:
- nuna
- hinde:
- संकेत मिलता है
- hispane:
- indicar
- hungare:
- jelez, kijelez, megjelöl, megad, javall
- igbe:
- egosi
- irlande:
- léiríonn
- islande:
- benda
- japane:
- 示す
- jave:
- nunjukaké
- jide:
- אָנווייַזן
- jorube:
- fihan
- kanare:
- ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ
- kartvele:
- მიუთითოს
- kazaĥe:
- көрсету
- kimre:
- dangos
- kirgize:
- көрсөтүү
- kmere:
- បង្ហាញថា
- koree:
- 표시
- korsike:
- indicanu
- kose:
- zibonisa
- kroate:
- naznačiti
- kurde:
- nîşandan
- latine:
- indica
- latve:
- norādīt
- laŭe:
- ຊີ້ບອກ
- litove:
- rodo
- makedone:
- укажуваат
- malagase:
- maneho
- malaje:
- menunjukkan
- malajalame:
- സൂചിപ്പിക്കുക
- malte:
- jindikaw
- maorie:
- tohu
- marate:
- सूचित
- monge:
- qhia
- mongole:
- харуулж байна
- nederlande:
- aanwijzen, aanduiden
- nepale:
- सङ्केत
- njanĝe:
- amasonyeza
- okcidentfrise:
- oanjaan
- panĝabe:
- ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ
- paŝtue:
- ښيي
- portugale:
- indicar
- ruande:
- erekana
- ruse:
- указать, указывать
- samoe:
- faailoa
- sinde:
- صاف ظاهر آهي
- sinhale:
- සඳහන්
- skotgaele:
- a ‘sealltainn
- slovake:
- označiť, uviesť
- slovene:
- navesti
- somale:
- waxay tilmaamayaan
- ŝone:
- dzinoratidza
- sote:
- bontša
- sunde:
- nunjukkeun
- svahile:
- zinaonyesha
- taĝike:
- ишора
- taje:
- แสดง
- tamile:
- குறிக்கிறது
- tatare:
- күрсәтегез
- telugue:
- సూచిస్తున్నాయి
- ukraine:
- вказують
- urdue:
- اس بات کی نشاندہی
- uzbeke:
- ko’rsatadi
- vjetname:
- chỉ ra
- zulue:
- khombisa
indiko
- ĉeĥe:
- označení, údaj
- france:
- indication, indice, conseil, recommandation, signe
- germane:
- Anzeige, Angabe
- hispane:
- indicación
- hungare:
- jelzés, megadás, javallat, adat
- nederlande:
- aanwijzing, aanduiding
- portugale:
- indicação (ato de indicar)
- ruse:
- указание, признак
- slovake:
- označenie, údaj
indikaĵo
-
Datumo,
fakto, signo, fenomeno, kiu gvidas al io, kiu supozigas
aŭ helpas trovi ion; duonpruvo, duonmontro:
la temperaturo de la korpo estas grava indiko por la
kuracisto.
- a)
- Ĉiu el la cirkonstancoj, el kiuj oni deduktas pruvon por konvikto (kontraste al konfeso aŭ rekta atesto): la pruvo per la indikaĵoj estas la plej malfortaPIV .
- angle:
- evidence ~aĵo: circumstantial evidence
- germane:
- Indiz, Verdachtsgrund
- hungare:
- adat, jelzés ~aĵo: gyanúok, indicium
- nederlande:
- aanwijzing, indicatie
- portugale:
- indicação (coisa)
- ruse:
- указание ~aĵo: косвенная улика
indikilo
- Montrilo, rimedo aŭ aparato indikanta ĉeeston de io aŭ evoluon de procezo en formo konvena por la homa percepto: lakmusa papero povas servi kiel indikilo de acido; indikilo de tensio, premo; la ŝoforo avertis pri direktoŝanĝo per turnindikilo.
- ĉeĥe:
- indikátor (přístroj)
- france:
- indicateur, indice
- germane:
- Anzeiger
- hispane:
- indicador
- hungare:
- mutató, kijelző, jelzőműszer, jelzőkészülék, jelzőberendezés, indikátor
- nederlande:
- indicator
- portugale:
- indicador (instrumento)
- ruse:
- индикатор
- slovake:
- ukazovateľ
uzindiko
- Sciigo, akompananta la objekton, pri la maniero, kiel uzi aparaton.
- france:
- mode d'emploi, instruction d'usage