^*esenc/o

^*esenco ↝

1. ↝: (komune) Tio, kio konsistigas la propran naturon de io, la interna kaj nevaria bazo de eksteraj aperaĵoj (fenomenoj): bruo potenca, nula esenco^PrV; homo estas laŭ sia esenco sociema estaĵo; mi ne tute klare komprenis la esencon de via demando^Z; la tuta esenco de lingvo estas bazita antaŭ ĉio sur interkonsento^Z la esenco kaj celo de niaj kongresoj^Z. ŝanĝi.
2. ↝: Ĉefaj, plej gravaj ecoj de io: al homo, kiu ne konas la esencon de la muziko, ŝajnas ke nenio estas pli facila ol ludi fortepianon^Z; la diferenco de la lingvoj prezentas la esencon de la diferenco de la nacioj^Z bazo, fundo, fundamento, kerno, kvintesenco, principo
3.: Densigita eltiraĵo el iuj substancoj ordinare bonodoraj aŭ aromaj: naturaj (roza, citrona ktp) aŭ artefaritaj esencoj.
4. ↝: Tio, kio konsistigas la unuecon de la tri personoj de la Triunuo.

angle:: 4. substance, essence
ĉeĥe:: esence, meritum, podstata, tresť
france:: essence (phil., rel.), substance (phil.)
germane:: Wesen, Inhalt, Wesentlichesn, Essenz
hispane:: esencia
hungare:: bruo potenca, nula ~o: sok hűhó semmiért 1. lényeg, szubsztancia 2. lényeg 3. eszencia 4. lényeg
katalune:: essència
malnovgreke:: 4. οὑσία
pole:: esencja 1. esencja, sedno, meritum, treść 2. esencja, sedno, meritum 3. esencja, wywar
portugale:: essência
ruse:: 1. сущность 2. существо (дела и т.п.) 3. эссенция 4. существо
slovake:: esencia, výťažok

esenca ↝

1.: Konsistiganta la propran naturon de io: esencaj karakteroj de ia speco; esencaj elementoj de ŝtono.
2. ↝: Estanta plej grava en io: la esenca devo de homo estas vivi laŭ la racio; problemo neesenca^Z; estas esence agi kun rapideco precipa, fundamenta.

ĉeĥe:: esenciální
france:: essentiel
germane:: wesentlich, essenziell, wichtig
hebree:: חִיוּנִי
hispane:: esencial
hungare:: 1. lényeges 2. lényegi
katalune:: essencial
pole:: 1. esencjonalny, istotny 2. esencjonalny, istotny
ruse:: 1. существенный 2. основной, главный
slovake:: esenciálny

esencismo ↝

: Doktrino, kiu prefere rigardas iujn ecojn de aĵoj kiel esencajn, ne dependajn je situacio: Aviceno elstarigis la esencon per la deklaro, ke la ekzisto alvenas al ĝi kiel akcidenco. Jen radikala esencismo [1]; la rasismo kaj la seksismo estas la plej oftaj subspecoj de la esencismo [2]. ekzistismo

1. E. Pauli: Enciklopedio simpozio, artikolo „esencismo“, 2000-04
2. P. Daŝgupto: La rasismo kaj specifaj esperoj, libera folio, 2004-08-05

france:: essencialisme

samesenca ↝

: Kunhavanta la saman esencon kiel iu alia (uzata pri la personoj de la Triunuo): ni kredas unu solan Dion kaj unu solan Sinjoron Jesu-Kriston, ununuran filon de Dio, generitan de la Patro kaj kreitan, samesencan kiel la Patro [3]. similesenca

3. G. Waringhien: Ni kaj Ĝi, La Laguna: Stafeto, 1972. p. 188a

angle:: consubstantial
france:: consubstantiel
hungare:: egylényegű, homousziosz
malnovgreke:: ὁμοούσιο ς
ruse:: единосущный

similesenca ↝

: Havanta esencon similan al tiu de iu alia (uzita de la arianoj pri la personoj de la Triunuo). samesenca

hungare:: hasonló lényegű, homoiusziosz
malnovgreke:: ὁμοιούσι ος
ruse:: подобосущный

administraj notoj

~o: Mankas verkindiko en fonto.
~a: Mankas dua fontindiko.
~a: Mankas verkindiko en fonto.
sam~a: Mankas dua fontindiko.
simil~a: Mankas fontindiko.
simil~a: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.