^*grav/a ^UV

Atentinda pro sia granda influo aŭ siaj grandaj sekvoj: ili foriris de li, lasinte lin en grava malsano [1]; la plej gravaj plejaĝuloj [2]; [ili] staris ĉirkaŭe, akuzante lin pri […] gravaj kulpoj [3]; la plej gravaj krimuloj [4]; la homo estis tre riĉe vestita, li estis videble grava persono [5]; li dancas belege, […] sed egale grava demando estas, ĉu li estas sufiĉe instruita [6]; grava festotago [7]; estis konfirmado […], tio estis ja grava tago por ili, el infanoj ili subite fariĝis plenkreskaj homoj [8]; aŭskultu, ĉar mi parolos gravaĵon [9]; ofte de kaŭzo senenhava venas efiko plej grava ^PrV . peza², serioza, signifa

Laŭ grava maniero: mi estas grave vundita [10]; se mi jam tiel longe kuŝis, ne estas ja grave kuŝi ankoraŭ iom pli [11]! por li estis grave havi la lastan vorton [12]; grave maloportuna [13]; ne grave, ne grave, diris Mefres [14]. forte², multe, tre

(ntr)

Esti grava: sed tio ne gravas! ne gravas, ne gravas, respondis la etulo [15]; tio ĉi neniel gravas [16]; la sumeto ne tre gravas ^Tor ; por tiuj, kiuj suferis la militon, gravas haltigi ĝin [17].

Igi pli grava, prezenti kiel grava: la malfeliĉa virino estas enprofundigita en doloron, […] kiun hieraŭ via ĉeesto ankoraŭ pligravigis ^ChL ; la publiko […] per sia konduto gravigas aŭ malgravigas la esprimitajn ideojn ^Ret ; la diferencon [inter ili] gravigas ne nur aparta parolo, sed konkura kredo ^VivZam . akcenti³, elstarigi, emfazi³, plifortigi

Eco de io grava: al li tiuj figuroj ŝajnis […] havantaj la plej altan gravecon [18]; pompa parolado pri la graveco de l' sciencoj [19]; tute specialan gravecon li atribuis al la historio [20]; tiu titolo donis al li gravecon, kiu kvazaŭ plifortigis lin en liaj altaj oficoj [21].

Homo grava en iu socia medio pro distinga influo, decidpovo aŭ scio, alta posteno ks: la negoco estis grava kaj tre esperiga, la gravuloj interkonsiliĝis en la interna ĉambro ^KKr ; multaj gravuloj, i.a. pluraj ministroj, venis ĉi tien ^CKv ; gravuloj aŭ eminentuloj, ― preskaŭ ĉiam inter la aŭskultantoj troviĝas unu aŭ pluraj aparte elstaraj personoj, kiuj ludas certan rolon en la urbo ^Ret ; [iu] denuncis Patrikson kaj lin al iu gravulo en la drogreto ^ChR ; el gravuloj de la Esperanto-Movado kaj verkistoj, aperis […] Kalocsay kaj Baghy […], Grabowski kaj Kabe […], Hodler, […] ^EeP . distingito, eminentuloestro, kuratoro³, mecenato, patrono

Bagatela, ne meritanta atenton: ili fariĝis kiel herbo de kampo, kiel malgrava verdaĵo [22]; trompi lin […] en malgravaj aferoj [23]; li havas mienon, kvazaŭ lia trumpetado estas io grava, sed ĝi estas tute malgrava [24]; se mi eĉ havos la plej malgravan pozicion, tamen se tio, kion mi faros, estos bona, ĝi ĉiam havos ian valoron [25]; malgranda, malgravaspekta dometo [26]. bagatelabanala

Ne atentinda afero: gloro, potenco – vanta fumo! malgravaĵo ^QuV ! la parolanto ne kapablas distingi malgravaĵon de gravaĵo ^Ret ; li rapide ekscitiĝas pro malgravaĵoj ^Rsp . bagatelo

(tr)

Igi malpli grava, rigardi, prezenti kiel ne tiom gravan: tio ne estas menciita por malgravigi [la] signifon ^EeP ; la domvendisto, iom embarasita, provas malgravigi la fenomenon: „vi sciu, oni aŭdas tiun bruon nur la unuajn du aŭ tri tagojn“ [27]; li finis per supera gesto de malgravigo ^KrM ; la teknologia evoluo malgravigas distancojn kaj oficialajn strukturojn [28]. bagateligi, redukti³, relativigi, subtaksi

Fari malpli grava: malpligravigi sian kulpon per pento. [la] ministro […] en masklisma maniero ne hezitis malpligravigi la okazaĵon deklarante ke „nu, neniu mortis“ [29]; estas malpermes[ita] vidigi aŭ porti religiajn signojn ene de registaraj konstruaĵoj aŭ lokoj, kie religio estas periferia aŭ malpligravigita en la publika sfero [30].

Tre grava en ies vivo, por ies daŭra vivado: la estraro de la banko ne konsideras la aferon vivgrava, eĉ se la banko pro tia malzorgemo devos ĉesigi sian funkcion ^KKr ; li finfine laboris […] por trovi en tiu laboro iun kontentigan kaj vivogravan ^ViV ; li verkis bonegajn artikolojn pri la vivgravaj problemoj de la terlaboristoj [31]. esenca