suveren/o Z
PV
suvereno
↝ 
Tiu, kiu en regno havas la plej superan povon
kaj sendependa potenco, dio
en teokratio, la monarko
en monarkio, la popolo en respubliko:
la suvereno de Rusio;
en demokratio, la popolo mem estas la suvereno.
- angle:
- sovereign
- beloruse:
- сувэрэн
- ĉeĥe:
- panovník, suverén, vladař, vládce
- france:
- souverain (subst.)
- germane:
- Machthaber, Herrscher, Souverän, Landesherr
- hispane:
- soberano
- hungare:
- legfőbb hatalom, népfelség, egyeduralkodó
- itale:
- sovrano (sost.)
- nederlande:
- soeverein
- ruse:
- суверен, высшая власть
- slovake:
- panovník, samovládca, suverén
suverena
-
Plejpotenca, sendependa kaj senkontrola:
suverena decido;
suverena ŝtato.
- angle:
- sovereign
- beloruse:
- сувэрэнны
- ĉeĥe:
- nezávislý, suverénní
- france:
- souverain (adj.)
- germane:
- souverän
- hispane:
- soberano, -a
- hungare:
- szuverén, független
- itale:
- sovrano (agg.)
- nederlande:
- soeverein, almachtig, oppermachtig
- ruse:
- суверенный
- slovake:
- suverénny
suvereneco
↝
-
Jure difinita
sendependeco
de regno aŭ persono en
ĝiaj eksteraj rilatoj:
la regna suvereneco estas preteksto por protekti
la ŝtatajn krimojn.
- angle:
- sovereignty
- ĉeĥe:
- suverenita, suverénnost, svrchovanost
- france:
- souveraineté
- hispane:
- soberanía
- itale:
- sovranità
- slovake:
- suverenita