^*episkop/o ^PV

Ekleziulo konsekrita en la plejsupran gradon de pastrado, kion la plimulto da episkophavaj eklezioj rigardas kiel seninterrompan transmeton de apostola dono. Kutime episkopo estas religia estro (ĉefpastro) de sia episkopujo: la plej belan rozon de la mondo ni vidis antaŭ la Altaro de Dio, diris la pia maljuna episkopo [1]; mi mem foje ne komprenas la decidojn de la papo kaj de la episkopoj rilate al abortigo [2]; la eŭskaj episkopoj publikigis eklezian dokumenton [3].

Grupo de episkopoj samlandaj aŭ iel kunlaborantaj: bone informitaj cirkloj de la pola episkoparo [4]; okaze [...] de la 500-jariĝo la episkoparo petas [...] senkulpigon al la indiĝenoj, gvaranioj, tupioj kaj aliaj miloj da ekstermitaj triboj [5]. koncilio

Rezidejo de episkopo kaj episkopuja administrejo: en 1001 li fondis administran centron kaj episkopejon [6].

Eklezia distrikto estrata de episkopo: ĉu Konstantinopolo rigardis instalon de moravia episkopujo nerealigebla, ĉu pro alia konsidero, sed ankaŭ ĝi ne donis episkopon al Rastislavo [7].

1.  ↝

Episkopujo: gren-dekona imposto al la episkoplando de Várad [8].

2.

Lando kies ŝtatestro laŭofice estas episkopo de la loka episkopujo: ĝis la jaro 1803a sur la teritorio de Tirolo situis la episkoplandoj Triento kaj Brikseno; princepiskoplando aŭ princepiskopujo estas lando regata de princepiskopo, do, la teritorio kie li havas ŝtatan povon, kaj kiu ne necese koincidis kun la teritoria diocezo, sur kiu li plenumis sian religian aŭtoritaton, princepiskoplandoj ekzistis plejgrandaparte en la Sankta Romia Imperio [9].

Altranga episkopo: la ĉefepiskopo venis, por pasigi kun ŝi la lastan horon [11]; la ĉefepiskopo de la templo de Ptah en Memfiso [12]; li plenrajtigis la ĉefepiskopon interveni kontraŭ la reformistoj, malpermesi al ili prediki kaj konfiski ĉiujn verkojn [13]; la ĉefepiskopo esprimis la opinion, ke ankaŭ la judoj devas peti pardonon [14].