*duk/o PV
*duko
-
En okcidenta Eŭropo,
nobelo kies
rango estas inter tiuj de markizo kaj
princo3:
bronza ĉevalo, kiu portis sur si la statuon de la duko
[1];
Boleslao la 1-a, nomata „la Brava“
[...] estis en la jaroj 992-1000
duko de Pollando, en 1003-1004 duko de Ĉeĥio,
kaj en 1000-1025 la unua reĝo de Pollando
[2];
filipo de Orléans, duko de Chartres,
duko de Orléans (1701), duko de Valois,
duko de Nemours kaj duko de Montpensier
[3].
Rim.: Tiu titolo estas regione specifa, ekzemple en la islamaj landoj samfunkcia titolo nomiĝas emiro; male, la proksima titolo „princo“ estas pli universala, kaj sencas ankaŭ en aliaj kulturaj rondoj (en malnova Ruslando, en Biblio ktp). [Sergio Pokrovskij]
- angle:
- duke
- beloruse:
- герцаг
- bulgare:
- херцог
- ĉeĥe:
- duc (dyk), vévoda
- ĉine:
- 公爵 [gōngjué]
- france:
- duc
- germane:
- Herzog, Landgraf
- hispane:
- duque
- hungare:
- herceg
- japane:
- 公爵 [こうしゃく]
- katalune:
- duc
- nederlande:
- hertog
- pole:
- diuk, książę
- portugale:
- duque
- ruse:
- герцог
- slovake:
- vojvoda
- ukraine:
- герцоґ, князь
dukino
- Edzino de duko: fine, mia kara Matildo, morgaŭ vi estos dukino de Blasano [4].
4.
H. Vallienne: Kastelo de Prelongo, Inko Tyresö, 2002
- beloruse:
- герцагіня
- bulgare:
- херцогиня
- ĉeĥe:
- vévodkyně
- france:
- duchesse
- germane:
- Herzogin, Landgräfin
- hebree:
- דוּכָּסִית
- katalune:
- duquessa
- pole:
- księżna
- portugale:
- duquesa
- ruse:
- герцогиня
- slovake:
- vojvodkyňa
- ukraine:
- герцоґиня, княгиня
ĉefduko, granda duko
- 1.
- Suverena duko: la palaca ĝardeno de la granda duko (de Florenco) [5].
- 2.
- En la 18a–19a jarcentoj, posteulo de la aŭstra imperiestra familio; arkiduko: kune kun la geimperiestroj ankaŭ kelkaj ĉefdukoj kaj ĉefdukinoj estis enirintaj [6].
Rim.:
PV kaj PIV atribuas tiun titolon ankaŭ al la membroj de
la rusia imperiestra familio; malĝuste, ĉar ili estis
„grandaj princoj“.
5.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Kupra porko
6. B. von Suttner, trad. A. Caumont kaj F. Luin: For la batalilojn!, 1914, 2001
6. B. von Suttner, trad. A. Caumont kaj F. Luin: For la batalilojn!, 1914, 2001
- angle:
- archduke
- beloruse:
- 1. вялікі герцаг, вялікі князь 2. эрцгерцаг
- bulgare:
- 2. ерцхерцог
- ĉine:
- 2. 大公 [dàgōng]
- france:
- 1. grand-duc 2. archiduc
- germane:
- 1. Großherzog 2. Erzherzog, Großherzog
- hebree:
- הדוכס הגדול
- hispane:
- archiduque
- hungare:
- 1. nagyherceg 2. főherceg
- japane:
- 大公 [たいこう]
- katalune:
- 1. gran duc 2. arxiduc
- nederlande:
- 2. aartshertog
- pole:
- 1. arcyksiążę
- ruse:
- 1. великий герцог, владетельный герцог, великий князь (Литовский и т.п.) 2. эрцгерцог
- ukraine:
- ерцгерцоґ, архікнязь, великий князь
dukujo
- Feŭdo aŭ regno rajtiganta sian posedanton je la duka titolo: oni ofte konsideras lin (Rollon), erare, la 1-a duko de Normandio kaj fondinto de la dukujo de Normandio, sed li neniam portis la titolon „duko de Normandio“ [7].
- angle:
- duchy
- beloruse:
- герцагства
- bulgare:
- херцогство
- france:
- duché
- germane:
- Herzogtum
- katalune:
- ducat
- nederlande:
- hertogdom
- pole:
- księstwo
- ruse:
- герцогство