^*detru/i ^UV

(tr)

Perforte disrompi, dispecigi; ruinigi, pereigi, nuligi, neniigi: hajlo detruis la rikolton; tertremo […] detruis la tri kvaronojn de Lisbono [1]; via malspriteco vi detruis ĉiujn miajn esperojn [2]; pretaj fari ian friponaĵon […] kaj detrui la trankvilon de lia animo [3]; Nero volas detrui la urbon kaj ekstermi ĉiujn loĝantojn [4]; via ekscelenco devas kolekti la armeojn […] kaj detrui la ribelantojn [5]; detruita estas via potenco [6]; la aŭtokracio detruis la lastajn restaĵojn de la antikva demokratio [7]; (figure) paroli nun estus detrui la tutan belan tagon [8]; liaj propraj fortoj estis detruitaj, kaj en febro li kuŝis en la lito [9]; la lando pereis kaj estas bruldetruita kiel dezerto [10]; la renversitaj cirkonstancoj […] prezentas al li la plej oportunan okazon fordetrui siajn personajn malamikojn [11]; li scias pri iliaj hontindaj metodoj eldetrui la antikvan kulton [12]. [ili] laboras simple por detrui, […ili] per ĉiuj fortoj penas […] subfosi [13]; timi, ke lingvo internacia detruos la lingvojn naciajn, estas tiel same ridinde, kiel ekzemple timi, ke la poŝto […] minacas neniigi la buŝajn interparoladojn [14]; detruita ĝis la fundo de l' fundamento ^PrV . aboli, cindrigi, disbati, ekstermi, faligi, forbalai, forigi, forstreki, forviŝi, frakasi, konsumi, malkonstrui, mortigi, polvigi, renversihuno, vandalo.

Detruanta: detrua veneno [15]; la detrua potenco de fajro [16]; post la subita interveno de la Eternulo, post Liaj detruaj argumentoj, Elihu pentas pri sia senama juĝemo [17].

Iu, kiu detruas: Menes, la unua egipta faraono, estis detruanto de l' ordo [18]; rabistoj kaj detruantoj de virina honoro minacos vin [19]; batalo kontraŭ la detruantoj de nia kredo [20].

1.

Ago detrui: rigardu la farojn de la Eternulo, kiu faris detruojn sur la tero [21]; n transdoni tian homon al Satano por la detruo de la karno [22]; [ili falas en] malutilajn dezirojn tiajn, kiaj dronigas la homojn en detruo kaj pereo [23]; Mi ankaŭ kreis ekstermanton por detruado [24].

2.

Rezulto de detruado: milito kaŭzas ĉiam senprofitajn detruojn; a homaro verŝajne estas malaperonta pro la detruo de sia propra vivloko kaj elĉerpo de siaj vivrimedoj [25].

Perversa emo al detruado: tio estas detruado nur pro detruemo; diabla malamo aŭ malica detruemo okazigas kruelaĵojn [26]; Hodler montris ne la heroecon de la milito, sed ties realismon kaj detruemon [27].

(ntr)

Fariĝi detruita: kia granda homo detruiĝis [28]! profundaj planoj detruiĝas [29]; malleviĝis la mano [de Babel], falis ĝia fundamento, detruiĝis ĝiaj muregoj [30]; oni ne enverŝas novan vinon en malnovajn felsakojn, alie la felsakoj […] detruiĝos [31]; la detruiĝo de liaj plej karaj esperoj [32].

(arkaismo)

Instrumento, rimedo por detrui, precipe armilo: ses homoj venis […] kaj ĉiu havis en la mano sian detruilon [33]; la potencega nordamerika ŝtato planas denove stel-militon, […] li prezentis la grandiozan ideon, per detruiloj en la kosmo protekti sin kontraŭ la kanajloj en Kremlo [34].

Io detruita; ruino: Mi rekonstruis la detruitaĵon [35]; rekonstrui la detruitaĵon, kiam la milito finos [36].

Tia fortika, ke oni ne povas ĝin detrui: Lia regno estas nedetruebla, kaj Lia regado estas senfina [37]; nedetruebla malnova kutimo [38]; nenio kreskas tie, krom la eterna fukokrono, kiu nedetrueble leviĝas kaj falas kun la tajdo [39].