^*par/o ^PV

1.

Aro el du objektoj aŭ estuloj prezentantaj ian similecon aŭ rilatecon kaj konsiderataj kiel unu tuto, nome:

a)

Aro de du samspecaj objektoj destinitaj por kuniĝo: paro da gantoj, ŝuoj.

b)  ↝

Duopo da samspecaj estuloj: paro da bovoj, da amikoj; geedza paro; por paro amanta ĉiu loketo sufiĉas ^PrV ; bela paro por altaro ^PrV .

2.  ↝

[1] Matematika objekto, konsistanta el du objektoj prenitaj laŭ difinita ordo: oni signas per `(a,b)` la paron konsistantan el `a` kaj `b`; `(a,b)=(b,a)`, se kaj nur se `a=b`; en la paro `(a,b)`, `a` estas la unua termo kaj `b` la dua; la paroj `(a,b)` kaj `(c,d)` estas egalaj, se kaj nur se `a=c` kaj `b=d`; eblas derivi la nocion paro de la nocio aro, identigante `(a,b)` kun la aro `{a,{a,b}}`. duopotermo de parokartezia produto

Rim.: Naciaj lingvoj ofte hezitas, ĉu paro estu duopo aŭ duelementa aro, kaj laŭbezone aldonas „ordigita“ por la unua, kaj „neordigita“ por la dua. Tiun ĉi konvencion sekvas ^MatVort , sed ŝajnas al ni preferinde konsideri, ke la baza senco estas duopo.

(de paro `(a,b)`) La paro, kies termoj estas en kontraŭa pozicio, t.e. `(b,a)`. Oni diras ankaŭ: inverso de paro.

1.

Konsistiganta paron: paraj turtoj; paraj kolonoj.

2.  ↝

a)  ↝

^VdE (p.p. entjero) Dividebla per 2: 6 estas para nombro.

b)

[2] (p.p. funkcio) Tia, ke ĝi alprenas egalajn valorojn ĉe kontraŭegalaj argumentoj: la funkcio `x^2` estas para.

c)  ↝

(p.p. permuto) Havanta paran ^2.a nombron da renversaĵoj.

a)

[3] (p.p. entjero) Ne dividebla per 2: neparaj entjeroj kongruas kun 1 module 2.

b)

(p.p. funkcio) Tia, ke ĝi alprenas kontraŭegalajn valorojn ĉe kontraŭegalaj argumentoj: la funkcio `x^3` estas nepara.

Rim.: Ial [4] preferas la formon „malpara“ ĉi-sence.

c)

(p.p. permuto) Havanta neparan ^1.a nombron da renversaĵoj.

Eco de io para: pareco de entjero estas ekvivalenta al pareco de ĝia lasta dekuma cifero; la pareco de permuto (identigebla kun la valoro de signumo ĉe ĝi).

(tr)

Kunigi en paron.

Estigi paron, kunigante du vivulojn aŭ du kongruajn aferojn: individuoj de diferencaj subspecioj aŭ de rasoj povas pariĝi kaj reproduktiĝi [5]; alkoholaĵoj devas ĉiam pariĝi kun io por manĝeti [6].

Homo rigardata kiel ano de portempa aŭ konstanta paro: li estis mia parulo en la balo.

Inseksa parulo: nun ŝi rajtus kunvivi kun li kiel lia permanenta parulino [7].

Paro, konsistanta el du punktoj. ekvipolenta.

Aranĝita renkonto inter du pariĝo-dezirantoj, kiuj antaŭe ne konis sin: „ne temas pri blinda parigo,” Jesika urĝis „ni simple estos en grupo” [8].