^*konsil/i ^PV

(tr)

Indiki al iu tion, kion oni opinias, ke li devus fari: la kuracisto konsilis al mi iri en ŝvitbanejon [1]; la montritajn naŭ vortojn mi konsilas bone ellerni [2]; oni konsilas kaj konsolas sed helpi ne volas^PrV ; nekonsilebla karaktero^Z (kiu ne volas esti konsilata); nek helpeble, nek konsileble ^PrV (pp tute embarasita situacio, pri kiu oni povas nek helpi, nek konsili); kie ne estas konsileble, tie ne estas helpeble (necesas konsili por helpi) ^PrV .

rekomendiinstigi

1.  ↝

Indiko donita al iu pri tio, kion oni opinias, ke li devus fari: saĝulo aŭskultas konsilon [3]; montroj kaj konsiloj estas facilaj ^PrV ; post dorma trankvilo venas bona konsilo ^PrV ; peti konsilon de iu [4] [5]. admono, averto, avizo, instruo

2.

(arkaismo) Proponita agmaniero, rimedo: kontraŭ ĉiu malfacilo ekzistas konsilo ^PrV ; ni ne scias alian konsilon ol prokrasti la aferon; ne ekzistas saĝo, ne ekzistas prudento, ne ekzistas konsilo kontraŭ la Eternulo [6].

3.  ↝

(evitinde) Konsilistaro: kunvoki la konsilon.

(evitinde)

konsilistaro

Tiu, kiu donas konsilojn: li […] rigardis siajn trankvilanimajn konsilantojn kun rideto ^BdV ; kortega konsilanto [7]; kortegano-konsilanto ^Hamlet ; venko venas per multe da konsilantoj [8].

Konsilistaro: li povas pli bone klarigi ĉion al mia sinjoro, ĉar li estas saĝulo kaj membro de la plej alta konsilantaro de niaj urboj [9]; sidanta en la konsilantaro de la saĝuloj [10].

1.

Titolo de ŝtata aŭ komunuma oficisto: grandimperiestra noktotabla kantisto kun la rango de konsilisto de la unua klaso [11]; la jura konsilisto […] havis tre bone en la memoro la okazintaĵojn de la jaro 1801 [12].

2.

Persono, kiu profesie donas konsilojn: la reĝo kunvokis siajn konsilistojn, por ke, ĉiu el ili eldirante sian opinion, li povu fari decidon [13]; ni vokos ĉiujn saĝajn konsilistojn ^Hamlet ; li estis la konsilisto de la milita ministro [14].

Aro da personoj komisiitaj por konsili estron de regno, armeo, distrikto ktp: la konsilistaro de la Ligo de Nacioj; la reĝo kunvokis la konsilistaron [15]. komisiono, komitato.

(ntr)

Peti de iu, ke li konsilu, konsulti: la reĝo […] konsiliĝis kun siaj servantoj [16]; li konsiliĝis kun siaj eminentuloj kaj fortuloj [17]; mi devas […] interkonsiliĝi kun miaj servistoj [18].

(tr)

Konsili iun, ke li ne faru ian agon: kial la prudento devas malkonsili al vi vizitadi nin? ^Marta . averti 3, deadmoni

Ne scianta kiel agi kaj ne ricevanta konsilojn pri tio: ili staris senkonsilaj, rigardante sin reciproke per necertaj rigardoj [19].

Stato de tiu, kiu agas sen memcerto, ne sciante ĉu bone aŭ malbone: liaj problemoj ligiĝas ... al la senkonsileco de patrino devanta lin eduki sola [20].