krev/i

^*krevi

(ntr)

1.: Subite rompiĝi pro interna tro granda premforto: la diablo ridadis tiel, ke al li preskaŭ krevis la ventro [1]; krevas bombo, veziko, pafilo, pneŭmatikoj de bicikleto; feliĉo vezike sin levas, sed baldaŭ falas kaj krevas^PrV; maro ĉiujn riverojn ricevas kaj tamen ne krevas^PrV; (figure) de tro multa scio krevas la kranio ^PrV; (figure) la ĝis ekstremeco streĉita kordo de sentoj krevis^Z; (figure) malgraŭ la naciismo krevas la landlimoj. eksplodi, kraki, splitiĝi.
2.: Fendiĝi pro malvarmo, sekeco aŭ alia efiko. bulketoj, kiuj krevis de abundego de sekvinberoj [2].

1. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Neĝa reĝino
2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Dio de dormo

angle:: burst
beloruse:: лопнуць, трэснуць, разарвацца, раскалоцца
ĉeĥe:: praskat, pukat, rozpraskat, rozpuknout
france:: 1. crever (intransitif), éclater 2. se crevasser, se fendre, gercer
germane:: 1. bersten, zerspringen 2. platzen, aufplatzen, Risse bekommen
hispane:: quebrarse, romperse
nederlande:: 1. barsten, springen (barsten), creperen 2. barsten
pole:: 1. pękać, rozsadzać 2. pękać, trzaskać (np. o mrozie)
portugale:: 1. estourar, explodir, pipocar 2. rachar, fender-se
ruse:: лопнуть, лопаться, треснуть, трескаться, разорваться, разрываться
slovake:: praskať, pukať, rozpukať
ukraine:: лопнути, луснути, тріснути, розірватися (про снаряд)

: Fendo plimalpli profunda en io, kio krevis: krevoj de la muro [3]; krevaĵoj en la manoj (kaŭzitaj de malvarmo).

3. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, La vento rakontas pri Valdemaro Doe kaj pri liaj filinoj

: Fari, ke io krevu: krevigi nukson, ŝtonon per pulvo, absceson, pordon; kreviga malvarmo (tiel kruda, ke ŝtonoj krevas); (figure) tio krevigas la koron (pro dolora kompato). korŝiri.