*konsonant/o
*konsonanto
-
Nesilabiga parolsono:
duonrimoj, kie la konsonantoj samas kaj la vokaloj malsamas (beno
— suno; monto — vento; maro — deziro)
...
[1].
sonanto
Rim. 1:
Laŭ la aktiva organo oni distingas, interalie, la
sekvajn konsonantajn klasojn:
lipaj konsonantoj,
langaj konsonantoj,
uvulaj konsonantoj.
Rim. 2:
Laŭ la pasiva organo oni distingas, interalie, la
sekvajn konsonantajn klasojn:
dentaj konsonantoj,
palataj konsonantoj,
velaj konsonantoj,
glotaj konsonantoj.
Rim. 3:
Laŭ la artikulaciaj paroj de la organoj
„aktiva—pasiva“:
lip-dentaj konsonantoj,
lip-lipaj konsonantoj,
lang-dentaj konsonantoj.
Rim. 4:
Laŭ la kvanto: la konsonantoj momentaj, daŭraj,
duoblaj,
longaj.
Rim. 5:
Laŭ la rolo de la voĉo kaj streĉo:
voĉaj,
senvoĉaj,
sonorantoj,
bruantoj
Rim. 6:
Laŭ la estiĝmaniero:
ekfrotaj konsonantoj,
frotaj konsonantoj,
eksplodaj konsonantoj,
nazaj konsonantoj,
buŝaj konsonantoj,
fluaj konsonantoj
1.
Baldur Ragnarsson: Iom pri la aliteracio, Norda Prismo, 58:1, p. 44.
- afrikanse:
- konsonant
- albane:
- bashkëtingëllore
- amhare:
- ተነባቢ
- angle:
- consonant
- arabe:
- متوافق
- armene:
- համահունչ
- azerbajĝane:
- samit
- beloruse:
- зычны (гук)
- bengale:
- ব্যঞ্জনবর্ণ
- birme:
- ဗျည်း
- bosne:
- suglasnik
- ĉeĥe:
- konsonant, souhláska
- ĉine:
- 輔音 [fǔyīn], 子音 [zǐyīn], 輔音字母 [fǔyīnzìmǔ]
- dane:
- konsonant
- estone:
- kaashäälik
- eŭske:
- kontsonante
- filipine:
- katinig
- france:
- consonne
- galege:
- consoante
- germane:
- Konsonant, Mitlaut, Mitlauter
- guĝarate:
- વ્યંજન
- haitie:
- konsòn
- haŭse:
- baƙi
- hinde:
- व्यंजन
- hispane:
- consonante
- igbe:
- mgbochiume
- irlande:
- consan
- islande:
- samsvari
- japane:
- 子音 [しいん]
- jide:
- קאָנסאָנאַנט
- kanare:
- ವ್ಯಂಜನ
- kartvele:
- კონსონანტური
- kazaĥe:
- дауыссыз дыбыс
- kimre:
- cytseiniaid
- kirgize:
- үнсүз тыбыш
- kmere:
- ព្យញ្ជនៈ
- koree:
- 자음
- korsike:
- cunzunanti
- kose:
- ulwazi lwezandi
- kroate:
- suglasnika
- kurde:
- dengdêr
- latine:
- consonans
- latve:
- līdzskanis
- laŭe:
- ພະຍັນຊະນະ
- litove:
- priebalsis
- makedone:
- согласка
- malaje:
- konsonan
- malajalame:
- വഞ്ജനാക്ഷരം
- malte:
- konsonanti
- maorie:
- orokati
- marate:
- जुळता
- monge:
- tus tsiaj ntawv
- mongole:
- гийгүүлэгч
- nederlande:
- medeklinker
- nepale:
- व्यञ्जनवर्ण
- okcidentfrise:
- consonant
- panĝabe:
- ਅੱਖਰ ਦੇ
- paŝtue:
- محتوا
- perse:
- همخوان (آواشناسی)، صامت
- pole:
- spółgłoska
- portugale:
- consoante (fon.)
- ruande:
- inyuguti nini
- rumane:
- consoană
- ruse:
- согласный (звук)
- samoe:
- kosonata
- sinde:
- ٻيڙي
- sinhale:
- යෙදෙන ව්යාංජනාක්ෂර
- skotgaele:
- chonnraig
- slovake:
- spoluhláska
- slovene:
- soglasnikom
- somale:
- shibbane
- ŝone:
- nzvanyira
- sote:
- selumisoa
- sunde:
- konsonan
- taĝike:
- мутаассифона
- taje:
- พยัญชนะ
- tamile:
- மெய்
- tatare:
- сузык аваз
- telugue:
- హల్లు
- ukraine:
- приголосний
- urdue:
- آواز
- uzbeke:
- ohangdosh
- vjetname:
- phụ âm
- zulue:
- lehamba
konsonanta
-
Rilata al konsonantoj:
ili ofte tenas konsonantan finaĵon, kiun la aliaj lingvoj,
kaj eĉ
la mandarena [...] perdis
[2];
Ni memoru, ke la greka lingvo enkondukis en
Esperanton multajn konsonantajn grupojn
[3];
la araba skribsistemo estas precipe konsonanta
[4].
2.
Bradley Kendal: La korea, Monato, jaro 2002a, numero 3a, p.
21-23a
3. Marc Bavant: Silabo kaj silabado, Lingva kritiko
4. Garvan MAKAJ': Disleksio kaj literumado
3. Marc Bavant: Silabo kaj silabado, Lingva kritiko
4. Garvan MAKAJ': Disleksio kaj literumado
- beloruse:
- кансанантны
- france:
- consonantique
- hispane:
- consonántico
- japane:
- 子音の [しいんの], 子音的な [しいんてきな]
- nederlande:
- meeklinkend
- pole:
- spółgłoskowa
- rumane:
- consonantic
- ruse:
- консонантный
- svede:
- konsonant