glot/o PV
gloto
- beloruse:
- галасавая шчыліна
- ĉeĥe:
- glottis, hlasová štěrbina
- ĉine:
- 声门 [shēngmén]
- france:
- glotte
- germane:
- Glottis, Stimmritze
- hispane:
- glotis
- hungare:
- hangrés, glottis
- itale:
- glottide
- japane:
- 声門 [せいもん]
- katalune:
- glotis
- nederlande:
- glottis, stemspleet
- pole:
- głośnia
- portugale:
- glote
- ruse:
- голосовая щель
- slovake:
- glotis, glottis, hlasová štrbina
- ukraine:
- голосова щілина
glota
- Rilata al gloto: Se ekzemple oni volas malambiguigi la vorton /sentema/, oni povas enŝovi paŭzon ĉe la limo inter la du unuaj morfemoj, aŭ enkonduki glotan eksplodon antaŭ la sufikso /-em/ [1].
1.
Marc Bavant: Silabo kaj silabado, Lingva
kritiko
- beloruse:
- глятальны, датычны галасавой шчыліны
- pole:
- krtaniowy
- ruse:
- относящийся к голосовой щели, образованный в голосовой щели (фон.)
glota konsonanto PMEG
- Konsonanto artikulaciata per la gloto, kiel ekz-e la esperanta /h/: En Londono kaj aliloke en Britujo (anstataŭ [t]) oni aŭdas ofte ne alveolan sed glotan konsonanton: [nɒʔ 'ʌʊnli bəʔ 'ɔosʌʊ] (por „not only, but also“) [2].
2.
John Wells: La Liverpola
prononco, La Brita Esperantisto, aŭtuno 2008.
- angle:
- glottal consonant
- beloruse:
- глятальны зычны
- pole:
- spółgłoska krtaniowa
- ruse:
- глоттальный согласный
glota halto
- Eksploda konsonanto, produktata per malfermo de la gloto: la latina alfabeto malhavas signon por la glota halto, kaj en IFA ĝia signo estas [ʔ]; iuj alfabetoj uzas diakritajn signojn por la glota halto, kia la hamzo ‹ء› en la araba alfabeto [3]; en Esperanto la glota halto ne estas aparta fonemo, kvankam iuj parolantoj enŝovas ĝin antaŭ silabokomenca vokalo (t.n. „glota atako“).
- angle:
- glottal stop, glottal plosive
- beloruse:
- цьвёрды прыступ (лінгв.)
- france:
- occlusive glottale (subst.)
- germane:
- glottaler Verschlusslaut, glottaler Plosiv
- hispane:
- oclusiva glotal
- pole:
- zwarcie krtaniowe
- ruse:
- гортанная смычка, сильный приступ