^*graci/a

Bela, plaĉa per facilaj kaj harmoniaj movoj aŭ bele proporciaj formoj: Jozef estis gracia kaj bela [1]; ŝi havis la plej graciajn malgrandajn blankajn piedetojn, kiujn bela knabino nur povas havi [2]; ĉiuj […] admiris ŝian gracian flugetantan iradon [3]; la granda buldogo […] kaptis la reĝinon je ŝia gracia korpo tiel, ke oni klare aŭdis sonon de rompiĝo [4]; unu vesperon venis Aftanido, gracia kiel kano, forta kaj bruna [5]; jen staris gracia, belega rozarbetaĵo, sed malbona mano rompis la trunkon [6]; lia eleganta kaj gracia silueto, lia profilo kun delikataj brovoj kaj kun maldikaj lipoj ombritaj de ore blondaj lipharoj mirinde kontrastis la bluan ĉambron [7]; knabino kun la gracia kaj elasta talio, kun la fizionomio plena de libereco kaj inteligenteco ^Marta ; ĉevaloj kun flirtantaj kolharoj kaj graciaj kruroj [8]; la suno lumis tra la pentritaj vitroj inter la altaj graciaj kolonoj en la internon [9]. belstatura, ĉarma, delikata, facilmova, lerta¹, svelta, vigla²

Laŭ gracia maniero: nenia dancistino povos flirtadi tiel gracie kiel vi [10]; letero skribita sur rozokolora papero tre delikata […], gracie ĝi estis skribita, tio estis skribkaraktero de sinjorino [11]; [ŝi] sen la eĉ plej malgranda konfuziĝo, tre gracie riverencis al sia estonta instruantino ^Marta ; beleta sorparbo enigis tie radikojn kaj staris gracie kaj elegante alte supre ^Fab3 ; la ŝipo malrapide kaj gracie naĝis laŭlonge la riveron [12]; li saltas gracie, kiel urso ebria (ironie) ^PrV .

Kvalito de iu aŭ io gracia: natura gracio ŝajnis karakterizi ŝin, sed oni tuj sentis, ke tiu harmonia ekstero ne signifas mankon de forto [13]; Eduardo ne povis ne sin senti tuŝita de la ĉarmanta gracieco, kiu eliris el la persono de Juliino [14]; poetino relative lingvosimpla, kun tamen tipe virina kun-sentemo, kaj ia gracio [15]; la tuta ŝia figuro estas modelo de klasika gracieco: elasta talio kaj larĝaj femuroj, rondaj ŝultroj kaj malgranda brusto ^Metrop ; [li] riverencis kun la gracieco de delikata kortegano [16]. ĉarmo

Havanta senharmoniajn movojn aŭ formojn: vidante ĉi tiujn fremdulojn, fortajn, malgraciajn, vulgare ridantajn […] Ramzes ekbolis [17]; kamenoj malgraciaj, el verdaj kaheloj [18]; la patrino kuŝis, vestita, sur la apuda lito, kun la malgracia, pala vizaĝo kontraŭ la lumo [19]; monotonaj muroj kaj malgraciaj arboj [20]. kruda^2.a, plumpa

Ĉiu el la tri antikvaj diaĵoj, reprezentantaj la plej gracian belecon: la tri viroj iris al li renkonte, kiel la fratoj de la tri Parkoj, aŭ kiel la tre efekte maskitaj Gracioj [21]; donu al mi vian helpon, bonfaraj gracioj mem, dolĉe ridetanta[j] [22]; (figure) horizontala pozo de dormanta kuireja gracio [23]. ĥaritoj