¹statur/o ^VdE

1.

Maniero sin teni kaj la figuro¹ de homo en vertikala stara pozo: staturo de reĝino ^Marta ; delikata, kun nobla staturo kaj bela vizaĝo ^Marta ; bonstatura ^Marta ; mi ne silentos pri ĝiaj membroj, pri ĝia forto kaj bela staturo [1]; via staturo similas la palmotrunkon [2]; li (la Eternulo) ne havis staturon (= formon) nek belecon [3]; ŝi restis sur ĝia (de la ŝtuparo) supro kun sia belega staturo siluete kontraŭ la lumo el la vestiblo [4]; lia staturo de bele disvolvita altulo [5]. kompleksio, sinteno

2.

Alteco^1.a, kresko¹: aldoni unu ulnon al sia staturo [6]; Jesuo progresis en saĝeco kaj staturo [7]; li estis malgranda je staturo [8].

3.

(figure) Spirita grandeco, valoro de persono, homgrupo ktp: por montri finfine al la publiko la staturon de nia poeto Kalman Kalocsay, ni absolute bezonas represon de liaj ĉefaj poemoj [9].

Havanta iom altan korpon kaj agrablajn proporciojn de membroj: la junulino estis belstatura [10]; vestita je parada uniformo, li estis belstatura kaj tre imponanta [11].