^*bel/a ^UV

Plaĉanta al vido, aŭdo, spirito: bela infano, vazo, animo, ago; mia fratino estas tre bela knabino [1]; bela knabino kun grekaj trajtoj kaj vizaĝo kvazaŭ el eburo [2]; bela per vizaĝo, sed ne bela per saĝo ^Prv ; mirinde bela herbpejzaĝo, kiu tie kaj tie estis rompita de arbetaroj el odoranta siringo [3]; bela ĉambro, luma, trankvila [4]; la plej bela domo de la strato [5]; li kantas tre belan kanton [6]; studo pri la belo en artoj; bela prezo [7]. brila, eleganta, pimpa, rava

Beleco: li paroladis al ili pri la belo, vero kaj bono [8]; ili estas nomataj pavoj, kaj ili estas la belo, sed se oni nur iom senplumigus ilin, ili aspektus ne alie ol ni ĉiuj [9]; en tiu tago la markoto de la Eternulo estos belo kaj honoro, kaj la frukto de la tero estos majesto kaj ornamo [10].

Bela parto aŭ aspekto de io: [li] ne malŝparis siajn laŭdojn pri la naturaj belaĵoj de landoj, kiujn li estis trairinta [11]; bonaĵo kaj belaĵo ne forgesiĝas, ĝi vivas en legendoj kaj kantoj [12]; kuris cervoj, kapreoloj kaj leporoj, ― ĉio, kion oni povus revi, kiaj belaĵoj [13]! kiel fianĉon [li] sin ornamas per belaĵo [14]; ili nudigos siajn glavojn kontraŭ la belaĵojn de via saĝeco kaj malaperigos vian brilon [15]. ornamo¹

Kvalito de io bela, agrabla al rigardo aŭ konsidero: li amas tiun ĉi knabinon pro ŝia beleco [16]; admiri ilian belecon ^Marta ; por kio mi bezonas belecon, por kio mi bezonas riĉajn vestojn ^Marta ?

Ekstreme bela, aparte spirite kaj morale, noble kaj impone bela: en belega kaliko ŝi alportis buteron [17]; ili komercis kun vi per belegaj ŝtofoj, purpuraj kaj broditaj tukoj, kestoj da multekostaj ŝtofoj [18]; ili vidis la infaneton belega, kaj ne timis [19]; la heredantoj faris al li belegan enterigon [20]. admirinda, brila, grandioza, pompa

Iom bela, pli plaĉa ol konforma al la reguloj de beleco: [ŝi] distranĉis grandan pecon da silka ŝtofo kaj kudris malgrandan beletan saketon [21]; ŝi ricevis beletan liton kun ruĝaj silkaj kusenoj [22]; en la dometo ĉio estis malgranda, sed tiel beleta kaj pura, ke ne eble estas tion priskribi [23]. ĉarma, linda, plaĉa

Ero intence metita por beligi tuton: perloj, el kiuj ĉiu sola jam estus efektiva beligaĵo en la krono de reĝino [24]; la knabino plaĉis al li kaj akiris lian favoron, kaj li rapide donis al ŝi ŝiajn beligaĵojn kaj ŝian destinitaĵon, kaj sep knabinojn elektitajn el la domo de la reĝo [25]; paroladoj konvenas en societoj, kie estas necese demonstracii siajn ŝaton kaj estimon, […] sed tie ĉi […] tia beligaĵo estas superflua [26]. ornamaĵo

Bela homo: kia belulo estas via sinjoro [27]! leviĝu, mia amatino, mia belulino [28]; nokte eĉ monstro estas belulo ^PrV .

Ne plaĉa, ne agrabla al vido, sentumoj, spirito: malgrasaj kaj malbelaj bovinoj [29]; ŝi estis terure malbela, ŝia malsupra lipo pendis ĝis la brusto [30]; „kelkloke bela vetero, aliloke malbela“ [31]; la gardisto fariĝis denove gardisto, tio estis malbela sonĝo! li diris, sed sufiĉe stranga [32]; [ili] devis sidiĝi malantaŭe kaj aŭskulti la malbelan historion [33]; por patrino ne ekzistas infano malbela ^PrV ; por virta orelo ne danĝeras vorto malbela ^PrV . abomena, naŭza

(tr)

Aranĝi tiel, ke io aspektu pli bele: la brilo de ŝiaj okuloj plibeligas ankoraŭ ŝian vizaĝon [34]; la trinkkunvenoj ja plibeligis lian vivon [35]; figuroj altigas la nivelon de la parolado, tuŝas la korojn, […] modeste, sed bone uzataj, ili plibeligas la paroladon [36]; niaj komercistoj kolektas la trezorojn el ĉiu parto de la mondo por plibeligi la urbon [37]. ornami