*admir/i PV

*admiri  ↝

(tr)
Esti ravita per la beleco aŭ supereco: admiri pejzaĝon, virinon, statuon, muzikon, heroaĵon, virton; stultulo trovas ĉiam pli grandan stultulon, kiu lin admiras.
angle:
admire
beloruse:
захапляцца, любавацца
bretone:
bamañ ouzh, estlammiñ ouzh
bulgare:
уважавам
ĉeĥe:
obdivovat (někoho, něco), obdivovat se (někomu, něčemu)
france:
admirer, s'enthousiasmer (pour), s'emmerveiller (de), s'extasier (de)
germane:
bewundern
hispane:
admirar
hungare:
csodál
itale:
ammirare
malaje:
mengagumi
nederlande:
bewonderen
pole:
podziwiać
portugale:
admirar, apreciar
rumane:
admira
ruse:
восхищаться
slovake:
obdivovať
svede:
beundra

admira

Sentanta, esprimanta admiron: estro ... kontenta pri sia dungito, kaj eĉ admira [1].
1. D. Hromada-Kishegyi, trad. J. Lazert: Ĉarpentista filozofio, Hades, 1999:1
ĉeĥe:
obdivný
france:
admiratif
slovake:
obdivný

admiro  ↝ Vikipedio

Sento ricevata de io bela, alta, impresa, iel eminenta: li eldiris laŭte sian admiron pri la fajraj ĉevaloj [2]; admiro al leviĝo de la suno [3].
2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, La vento rakontas pri Valdemaro Doe kaj pri liaj filinoj
3. L. Beaucaire: Kruko kaj Baniko el Bervalo, 1970
ĉeĥe:
obdiv, odiv, podiv
france:
admiration
slovake:
obdiv

admirinda

Kiu meritas, kiu kaŭzas admiron: jen unu patrino admirinda, kiu sin donas tute al la edukado de sia filino [4].
4. É. Javal: Inter blinduloj, 1907
ĉeĥe:
obdivuhodný
france:
admirable
slovake:
hodný obdivu, obdivuhodný, podivuhodný

administraj notoj

~i: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.