^*forĝ/i ^PV

(tr)

1.

Prilabori metalon per fajro kaj martelo, precipe feron kaj ŝtalon: forĝi kradon, hufferon; kandelabro forĝita el oro, de ĝia trunko ĝis ĝiaj floroj [1]; faru du kerubojn el oro per forĝa laboro [2]; ili forĝos el siaj glavoj plugilojn kaj el siaj lancoj rikoltilojn [3]; forĝanto de diversaj majstraĵoj el kupro kaj fero [4]; arestitoj enforĝitaj per katenoj ^FK ; forĝu feron dum ĝi estas varmega (uzu okazon ĝustatempe) ^PrV .

2.

(figure) Pene formi: vidu do tiun ĉi kuraĝan entrepreneman kapon, kiel ĝi forĝas kaj plenumas planojn [5]; ĉiu kreas sian forton, ĉiu forĝas sian sorton ^PrV ; Stalin nun ĉesis toleri liberan evoluon de lingvoj kaj nacioj […] forĝante la karakterizaĵojn de tutsoveta patriotismo ^EeP .

Loko ekipita por forĝado: jen ni estas antaŭ la forĝejo, kie la fajro brulas kaj la duonnudaj viroj frapas per la marteloj tiel, ke la fajreroj saltas malproksimen ĉirkaŭen [6]; [li] venis en forĝejon, metis la tornistron […] sur la amboson kaj petis […], ke ili martelu [7]; li konstruis por si forĝejon proksime al la maro, sed longdistance for de Borg [8].

Metiisto kiu forĝas metalajn aĵojn: li forkondukis ĉiujn […] ĉiujn artistojn kaj ĉiujn forĝistojn [9]; la forĝisto subforĝis la ĉevalojn [10]; la maljuna forĝisto batis la ambosorandon per gvidmarteleto [11].

(tr)

1.

Fiksi al io per forĝado: alforĝi maningon al sabro; tiajn nesingardajn kanajlojn oni devus alforĝi al la galeroj [12].

2.

(figure) Senmovigi ĉe iu loko, daŭre restigi: li bone scias, ke mi lin amas […] kion pli mi povus fari? ĉu mi mem devas alforĝi lin per ia aparta atento? ^FK ; la konscienco, vekita de la infana rigardo, kvazaŭ alforĝis lin al la tero ^FK ; personoj alforĝitaj al la lito de morto ^VivZam ; rabisto […] alforĝita al la malvirto per feraj ligiloj [13]; kelkaj specoj de serpentoj per sia rigardo magie alforĝas la birdojn ^Marta ; la virino, kiu staris antaŭ ŝi, alforĝis ŝin al la loko per la forto de sia rigardo ^Marta ; tiu objekto […] alforĝis al si la rigardon de Marta ^Marta . alglui, alkateni, fiksi, firmigi, rigidiĝi, ŝtonigi²

(tr)

1.

Kunigi per forĝado.

2.

(figure) Firme kaj daŭre kunigi: Al la amiko saĝe elektita / Kunforĝu vin en fera fideleco ^Hamlet . alglui, alligi.