^*glu/i ^UV

(tr)

1.

(iu) Fiksi per gluilo: ŝi ĉirkaŭtranĉis unu post la alia ĉiujn presajn literojn […] kaj ilin gluis sur la paperfolio […] tia, ke ili faru vortojn ^ChL ; [li] rulis cigaredon […], gluis ĝin per la lango, iom ĝin suĉis kaj ekfumis ; gluu afiŝon sur tiun fenestron ^KrM . mastiki, luti

2.

(io) Fiksi kiel gluilo: la pluvo gluis la buklojn de liaj longaj haroj en ŝnurojn ^IKr ; mielo […] povas ja glui, ĝi sendube estas gluilo ^LGA ; ŝajnis al ŝi, ke ŝin tuŝas io gluanta kaj malvarma ^KPr ; gluitaj estas iliaj okuloj, por ke ili ne vidu [1].

1.

Gluilo: aldoninte al tiu ĉi miksaĵo pli da ovoblanko aŭ da gluo solvita en nafto, por ĝin pli maldensigi, oni povas ĝin uzi por laki vazojn kaj diversajn objektojn ^FK ; ne metu gluon sur la fenestron, metu ĝin sur la dorson de la afiŝo ^KrM ; la majstro bezonis duonsitelon da gluo, kiun li uzis por alfiksi […] plandumojn [2]. adheri

2.

Kunigo per gluilo: interna marĝeno iomete tro mallarĝa, por facile legi la tekston, sen damaĝi la gluon kuntenantan la paĝojn [3].

glubendo, glubildo, glumarko

1.

Fiksiĝi per glua substanco: la lango gluiĝis al la palato ^IKr ; lia vizaĝo paliĝis, la haroj gluiĝis de l’ ŝvito ^IKr ; [jen] vi uzas ne iun mirindan paton, al kiu nenio povas gluiĝi, sed la ordinaran, kiu emas kuniĝi kun ajna fritataĵo poreterne [4].

2.

Fiksiĝi forte kvazaŭ per gluilo: la akvo ŝprucis el sub liaj nudaj piedoj, la flava vesto gluiĝis al lia maljuna malgrasa korpo ^IKr ; la oro gluiĝis al ŝi kaj kovris ŝin tutan [5]; ĉe vojkurbiĝoj [en] plena rapideco […] ni preskaŭ gluiĝis al la sidlokoj pro la centrifuga forto ^VaK ; ŝiaj okuloj gluiĝis sur la besto, La leono subite antaŭenmoviĝis ^KrM ; la a-finaĵo laŭsence gluiĝas ne senpere al la verba radiko [6].

adheri, koheri

1.

Gluilo: minimume 600 kg da gluaĵo kaj 50 kg da farboj necesis entute por la jaĥto [7]; (figure) la memoro estas gluaĵo, kiu kuntenas nian estadon [8].

2.

Glua substanco: miaj ŝuoj estis plenaj de la ruĝa gluaĵo [9].

3.

Bildeto kun gluilo dorsflanke, kiun oni povas ie alglui, i.a. poŝtmarko, glubildo: ŝi gaje malfermis la libron kaj ne povis ne rimarki la belan gluaĵon en ĝi: ekslibriso kun papilio [10]; memgluaĵo […], ekzemple, glubildoj en via aŭto [11].

Duonlikva ŝmiraĵo, kiu sekiĝante firme kunigas kunmetitajn objektojn: la saketo estas fiksata sur la plandoj per gluilo por 8–12 horoj tage aŭ nokte [12]; la fadenoj (de araneaĵo) ne enhavas gluilon, sed la insektoj kaptiĝas per siaj haroj en la implikita strukturo [13]; rekapti la marĝenigitajn junulojn kiuj snufas gluilon [14]. gluteno, iĥtiokolo, mucilago, muko, rezino

(tr)

Glui objekton al pli granda: [li] elŝiris el la subŝtofo de sia malnova jako ruĝan ĉifonon, eltranĉis el ĝi dentvican kokan kreston kaj algluis ĝin al la birdo sur la kapo [15]; oni ĝin plenigis per bona, belega vino, […] kaj oni algluis al ĝi paperon kun la surskribo: unuaranga kvalito [16]; li ŝmiris la fundon de la mezurilo per gudro, por ke el tio, kio estos mezurata, io restu algluita [17]; al pec’ pecon algluas, kiu neston konstruas ^PrV .

1.

Forte aliĝi, kuniĝi per glu substanco kun alia objekto: la tuta ŝtuparo estis ŝmirita per peĉo […] ŝia maldekstra ŝuo algluiĝis kaj restis sur la ŝtupo [18]; la lango de Joĉjo algluiĝis pro soifo al la palato [19]; la rezino fluis kvazaŭ maldensa suko kaj algluiĝis al la manoj kaj la manoj siavice algluiĝis al la tenilo de l’ hakilo ^Tor ; la kampa tero algluiĝas al la plandoj ^HsT . alforĝi, alligiĝi, alfiksiĝi, alfirmiĝi, alkroĉiĝi.

2.

(figure) Fiksii kun alia objekto kvazaŭ per gluilo: la infano ĉirkaŭprenis per siaj manetoj la kolon de la patro kaj algluiĝis al lia brusto, gaje krietante ^FK ; fine ĉiu homo ricevos la rajton kaj la eblon algluiĝi per sia tuta koro al tiu peco da tero, kiu lin naskis [20]; algluiĝis lia animo al Dina […] kaj li ekamis la junulinon [21]; ŝiaj okuloj, kiuj tuj de la sojlo renkontis la vizaĝon de la libristo kaj kvazaŭ algluiĝis al ĝi ^Marta ; insulto ne algluiĝas ^PrV .

(tr)

Alglui ion al la ĉirkaŭo de: alta barilo, ĉirkaŭgluita per cirkaj afiŝoj [22]; kovrita de akvogutoj […ŝi] ĵetas sin sur herbon apud mi, tuta malseka, ĉirkaŭgluita per la kostumo [23]; (figure) la tabletoj estas dense ĉirkaŭgluitaj de laborista kaj kamparana junularo [24]; vidiĝis […] malproksime, la montaĵoj, ĉirkaŭgluitaj per domoj ^QuV .

(tr)

1.

Glui kune du objektojn: nia domo estis kungluita el argilo [25]; ia maŝino […] ĉirkaŭpasis laŭ la randoj de la vestoj kaj kungluis ilin ^VaK ; per facila manipulado li kungluis preskaŭ ĵongle pecojn de porcelano kaj fajenco ^KrM ; matene la okuloj estas iom kungluitaj ^FK ; [tiuj nestoj] konsistas el kungluitaj pecetoj da ligno ^FK ; ricevinte specon de nedensa pasto, ŝmiri per ĝi la randojn, kiujn oni volas kunglui, kunpremi ilin forte kaj lasi tiel en la daŭro de 48 horoj ^FK ; sur la areno aperis aro da homoj, por disrasti ankoraŭ tie kaj ie sablobulojn, kungluitajn per koagulinta sango ^QuV ; oni vidis vizaĝojn palajn, teruritajn, […] kun torentoj da ŝvito sur la fruntoj kaj kungluitaj haroj ^QuV ; kungluiĝemo (kunteniĝemo).

2.

(figure) Kunteni: disvolviĝis apenaŭ kungluita, preskaŭ sensenca akto ^Metrop ; esperanto baziĝas sur la principo kunglui erojn por vortformi ^BonaLingvo ; la haveblaj faktoj ĉiam estas kungluitaj per densa tavolo da fantazio [26].

aglutiniaglomeri, koaguli, kunfandi

(tr)

Disigi du kungluitajn objektojn: estas ja konate, ke la poŝtistoj kapablas malglui ĉian ajn koverton [27]; pene Ha-Nocri malgluis la palpebrojn kaj rigardis malsupren [28]. [por] forigi maĉgumon de sur plandumo […] metu la ŝuon nelonge en frostujon kaj pro la malalta temperaturo eĉ la plej obstina gumo malgluiĝos [29].