^*iom^PV

(adverbo)

1.

Nedifinita sed plej ofte negranda kvanto aŭ nombro: donu al mi iom da teo, iom da pano; preni iom el la sango [1] [2]; mi volus havi iom de tiu kuko, iom el via riĉeco; iom da tempo; en ĉiu malbono estas iom da bono ^PrV .

2.

En nedifinita sed plej ofte nealta grado aŭ mezuro: post du horoj [la forno] estis nur iom varmeta [3]; per helpo de vortaro [...] mi komprenis iom vian leteron [4]; iom malfrue; sed nun pensu iom ankaŭ pri viaj propraj infanoj [5]; mi ankaŭ aŭdis kaj mi iom kredas [6].

Neprecize etkvanta aŭ etnombra: sekvis [...] ioma senzorgemo [...] en la monda politiko [7]; la parolantino volis [per la tono de la voĉo] esprimi samtempe surprizon, virinan ofendiĝon kaj ioman deziremon [8]; iomaj aŭskultantoj protestis. kelkaj, pluraj

Iom²: ĉirkaŭ 10 milionoj iam iome studis ĝin [9]; sur paĝo 29 estas iome modifita por la kovrilo [10]; nur iome ardu kor' ĉe ni [11].

1.

Je malgranda kvanto aŭ nombro: la unuan vesperon ni nur iomete manĝis [12]; ĉiun okazon por akiri iomete da mono li utiligis [13]. ero, floko, grajno ², guto, ombro

2.

Je malalta grado aŭ mezuro: la ĉielo estis ankoraŭ iomete blua en la mezo [14]; eblus plibonigi per aplikado de nur iomete pli da zorgo kaj diligento [15]; ili forte brakumis unu la alian por iomete varmiĝi [16]; ni metu ŝercojn flanken kaj iomete serioziĝu [17].

apenaŭ², malmulte

(malofte)

En iu kvanto, iagrade, iom: ni devis ĝis la loko de nia noktumado pasi ankoraŭ kelkiom da kilometroj [18] kelke

(frazaĵo)

Malsubite, per etaj sinsekvaj kvantoj: kun la tempo, la formo nova iom post iom elpuŝos la formon malnovan, kiu fariĝas arkaismo [19]; tiel iompostiom, post dekkvin tagoj mi sendanĝere ellitiĝis, duonsana, sed malsatanta [20]. guto, nesto, paŝo,

Laŭtempe evoluanta per etaj ŝanĝoj: iom-post-ioma unuiĝo de la homaro [21]; multaj reviziantoj estis varbitaj per iompostiomaj personaj kontaktoj [22].

Iompostioma: en la dua duono de la 17-a jarcento Gniezno notis poioman falon pro la svedaj invadoj, infektoplagoj kaj ŝanĝo de komercaj itineroj [23].

Post iomo da tempo: ili daŭrigis sian vojon […] „kie ni trafos 'buson?“ demandis Georgo postiome [24]. postnelonge

Sen ajna, sen iom ajn: tiun depozicion Gordens faris afereme kaj malrapide sed sen ioma hezito [25]; Hamul [...] devis igi sian beston, ne sen ioma peno, kaŭri, por ke li povu elseliĝi [26]. sen ia; sen ia eĉ plej malgranda.

Rim.: Tio estas dubinda dirmaniero, ĉar „kioma“ — kaj respektive do „ioma“ — havas la gramatikan signifon numeran (rilatan al vicmontraj numeraloj). Pli klara, nemiskomprenebla dirmaniero estas „sen iom da“: mi vere ne povas permesi daŭrigon de ĉio ĉi sen iom da klarigo [27]. [Sergio Pokrovskij]