¹ideal/o, ³idealism/o

1.

La plej alta perfekteco, kiun oni povas imagi sed neniam plene atingi: regis bruta gajeco, dum li kantis pri sia idealo [1]; amikeco de la viroj, amo de la virinoj estas ŝerco de la naturo, montranta al la homoj idealojn ^IK ; ŝi ne estis senkorpa anĝelo, ŝi ne estis supertera idealo, kiun ne tuŝas kaj ne renverŝas la blovoj de la teraj ventegoj, ĉar tia idealo ne ekzistas sur la tero ^Marta ; altrudante al ili per rajto de pugno siajn pure familiajn idealojn [2]; mia idealo estas lingvo neŭtrale-homa [3]; ĉiu esperantisto havas la rajton havi private ideojn kaj idealojn, kiajn li volas [4]; multaj el vi portas en sia koro la samajn idealojn, kiel mi [5]; samidealanoj [6].

2.

[7] (de ringo `bb R`) Tia adicia subgrupo `bb I` de `bb R`, ke al ĝi apartenas ĉiuj produtoj `a xx b` (maldekstra idealo), `b xx a` (dekstra idealo), aŭ `a xx b` kaj `b xx a` (ambaŭflanka idealo) por ajna elemento `a` en `bb I` kaj `b` en `bb R`: en la ringo de entjeroj la obloj de `p` konsistigas ambaŭflankan idealon. subringo; Ecoj de idealo: ĉefa, maksimuma, prima.

Konforma al la ideo, kiun ni havas pri perfekteco: idealaj formoj, virino, beleco, perfekteco; la plej ideala simpligita gramatiko ^FK ; vivi sen celo ideala ^VivZam ; la aktuala stato ŝajnas ideala [8]; marioneto, ne posedanta la idealajn mezurojn de manekeno [9]; la vetero estas ideala komunik-rimedo kun tute fremdaj homoj [10]. perfekta², optimumadefinitiva

(tr)

Doni al io aŭ iu idealan karakteron: ne estas bone tro idealigi la mondon kaj la homojn, ĉar tio preparas kruelajn elreviĝojn; la historio vidita de Josef Ŝemer estas ne malvera, sed tamen iomete idealigita [11]; la bona malnova tempo […] ― idilia nostalgia kaj idealiga esprimo [12].

1.

Celado al idealo, al perfekteco; senzorgo pri la reala vulgara vivo: 27-jara junulo […] enhavanta la tutan aromon de la tiuaĝa idealismo [13]; idealisma sinteno [14]; danke al […] ilia idealisma agado entute, la movado daŭras malgraŭ ĉiuj persekutoj [15]. spiritualismo

2.

(evitinde) Ideismo.

3.

Koncepto pri arto kiel tradukanto de ia idealo, ne kiel imitanto de la realo. realismo.

1.

Homo, kiu celas al idealo, eventuale ne zorgante pri la krudaj faktoj de la vivo: li estas plej pura idealisto [16]; Zamenhof admiris la homecon de britaj idealistoj ^VivZam ; idealistoj el la generacio de Lidia kredis ke la Ligo de Nacioj povus gardi pacon kaj solvi internaciajn konfliktojn [17]. materialisto, realisto.

2.

(evitinde) Ideisto.

(p.p. ringo) Tia, ke ĉiuj ĝiaj idealoj estas ĉefaj.

Rim.: Kelkaj aŭtoroj postulas krome, ke la ringo estu komuteca aŭ integra.

Ne zorganta pri idealo, atenta nur pri la materia flanko de la mondo: eĉ en la nuna tre konsumisma kaj senideala mondo tio vere esperigas: la allogo de Esperanto kaj ĝia idealo daŭre vivas [18]; senideala senpartieco [19].