^*perfekt/a

1.

Havanta ĉiujn kvalitojn kaj neniun mankon: via ĉiela Patro estas perfekta [1]; la plej perfekta esto estas la neesto ^VaK .

2.

Havanta ĉiujn kvalitojn necesajn en sia speco, ne plibonigebla: tiel perfekta simileco ne estas akceptebla ^ChL ; la perfekta feliĉeco regas en la hejmo de tiuj duoblaj geedzoj, kiuj faras unu kaj solan familion ^ChL ; perfekta kavaliro, kun la plej bonegaj distingiĝoj, kun brilanta teniĝo kaj eksteraĵo ^Hamlet ; perfekta kanajlo ^MkM ; (protokanajlo), akiri perfektan stilon ^Ifigenio ; tio, kion li verkis, estas efektive perfekta ^QuV ; plori ĉe kelkaj scenoj perfekte ludataj ^Kandid ; alfabeto, perfekta kaj plena [2]; vere perfekta oratoro devas samtempe esti perfekta homo ^Ret ; laŭ mia opinio tute perfekta socialisto devus samtempe esti malriĉulo kaj kapitalisto, idealisto kaj materialisto ^Tor ; tian perfektan solecon li ne trovis eĉ en la arbaroj ^Tor ; mi primiris la perfektan plastikecon de la figuroj kaj la odoron ^VaK ; la pli perfekta maŝino devas pli produkti per la sama hejtmaterialo ^VaK . definitiva, ideala, modela, optimuma, senmanka, sendifekta, senpeka, senmakula, senerara

3.

^MatVort (p.p. natura entjero) Tia, ke ĝi egalas al la sumo de ĉiuj ĝiaj divizoroj (krom ĝi): `28=2^2*7=1+2+4+7+14`.

Peni por igi perfekta: Li perfektigas mian vojon [3]; la leĝo nenion perfektigis [4]; ili deziras perfektigi la morojn kaj purigi ilin de ĉio mensoga kaj hipokrita [5]; ŝanĝi kaj perfektigi siajn dogmojn [6]; mi volus utiligi miajn konojn en ĥemio […] por perfektigi la nunajn procedojn ^KPr ; [la] teksto estas nur provizora kaj poste perfektigota ^KZG ; Petro […] kiel moderna perfektigita servisto anstataŭ veni kisi la manon de la juna sinjoro, nur salutis lin de malproksime ^PatrojFiloj . optimumigi, plibonigi