*cement/o
*cemento
- 1.
Pulvoro de argilaj kaj kalkaj ŝtonoj,
kiu reagante kun akvo fariĝas tre malmola kaj nepenetrebla de akvo, uzata por
mortero kaj betono:
Portlanda cemento;
li veturis al la urbo por aĉeti cementon, transportis sablon kaj lignon kaj dum
la paŭzoj helpis la virojn fosi kaj pretigi la fundamenton
HsT
;
oni ofertas […] miksmaŝinon por cemento kaj cindro
[1];
la gardistoj devigis la malliberulojn nudpiede marŝi tien kaj reen sur
cementplanko
[2];
(figure)
la egipta popolo […] formis kvazaŭ unu personon, en kiu la pastra
kasto estis la penso, la faraono estis la volo, la popolo ‐ korpo kaj la obeo
‐ la cemento (kp gluo)
[3];
(figure)
lingvo ne povas esti simpla kolekto da vortoj, sed devas havi cementon kaj vivon
[4].
- 2.
Ekstera tavolo de la
dentradikoj.
pulpo1
1.
Monato, Rita Rössler-Buckel: Metio kaj formo tradicio kaj
progreso, 2007
2. Monato, Albisturo Kvinke: Mallonga historio de la evonima milito, 2006
3. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 1, Antaŭparolo
4. L. L. Zamenhof: Lingvaj Respondoj, 4. Vortaroj
2. Monato, Albisturo Kvinke: Mallonga historio de la evonima milito, 2006
3. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 1, Antaŭparolo
4. L. L. Zamenhof: Lingvaj Respondoj, 4. Vortaroj
- angle:
- 1. cement 2. enamel
- beloruse:
- 1. цэмэнт Portlanda ~o: портлянд-цэмэнт. 2. зубная эмаль
- france:
- cément 1. ciment
- germane:
- 1. Zement 2. Wurzelzement
- hebree:
- מלט
- hispane:
- 1. cemento
- hungare:
- 1. cement Portlanda ~o: portlandi. 2. fogcement
- itale:
- 1. cemento 2. cemento (anat.)
- japane:
- セメント [せめんと], 接合剤 [せつごうざい], 接着剤 [せっちゃくざい], セメント質 [セメントしつ], 膠結物 [にかわけつぶつ]
- katalune:
- 1. ciment Portlanda ~o: pòrtland. 2. cement
- nederlande:
- 1. cement
- norvege:
- 1. sement
- pole:
- 1. cement Portlanda ~o: cement portlandzki. 2. cement
- portugale:
- 1. cimento 2. cemento
- ruse:
- 1. цемент Portlanda ~o: портланд-цемент. 2. эмаль (зубная)
- slovake:
- cement
- svede:
- 1. cement
- ukraine:
- цемент
cementi
(tr)
- 1.
- Firme kunigi aŭ plenigi per cemento1: se oni cementos [la porcelanfiguron] en la dorso [ĝi estos] kiel nova [5]; li lernis tion, kio utilis por konstrui, selektis ŝtonojn, kuncementis ilin kaj komencis la konstruadon de sia palaco [6].
- 2.
- (figure)
Firme kunigi, firmigi:
la okcidenta evoluhelpo devus ne cementi despotajn reĝimojn, ĝi devus akceli
demokration kaj homajn rajtojn
[7];
francoj iom post iom perdis siajn socialajn avantaĝojn, kiuj dum pluraj jardekoj
cementis la landon
[8].
bloki,
fiksi,
obstrukci,
paralizi2,
senmovigi,
ŝtonigi2
5.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Paŝtistino kaj kamentubisto
6. Monato, Thierry Tailhades: La ideala palaco de poŝtisto Cheval, 2011
7. Monato, Stefan Maul: Diktatoroj dorlotataj, 2006
8. Monato, Yves Nicolas: Komuna agado, komunaj valoroj, 2010
6. Monato, Thierry Tailhades: La ideala palaco de poŝtisto Cheval, 2011
7. Monato, Stefan Maul: Diktatoroj dorlotataj, 2006
8. Monato, Yves Nicolas: Komuna agado, komunaj valoroj, 2010
- angle:
- cement
- beloruse:
- цэмэнтаваць
- ĉeĥe:
- cementovat, upevňovat, utvrzovat
- ĉine:
- 灌水泥 [guànshuǐní]
- france:
- cimenter
- germane:
- zementieren 2. verfestigen
- hebree:
- לצקת מלט
- hispane:
- cementar
- hungare:
- 1. cementez 2. összekovácsol
- itale:
- 2. cementare
- japane:
- セメントで固める [せめんとでかためる], 強固にする [きょうこにする]
- katalune:
- 1. cimentar 2. consolidar, afermar
- nederlande:
- 1. cementeren 2. cementeren
- norvege:
- 1. sementere 2. sementere
- pole:
- 1. cementować 2. cementować
- portugale:
- 1. cimentar 2. cimentar
- ruse:
- цементировать, сцементировать 2. скреплять, скрепить
- slovake:
- spevniť, utvrdzovať
- ukraine:
- цементувати
administraj notoj
pri
~o
:
PIV1 transportis la ANA kaj TEK sencon al paronimo "ĉemento".
[MB]