1normal/a PV
normala
- 1. ↝
- Norma2, ordinara kaj laŭregula: normala temperaturo, vivmaniero.
- 2. ↝
(evitinde)
Rim.: Ĉi tiu termino devenas etimologie de la latina „norma“, kiu signifas „ortilo“. En Esperanto, kiel en multaj modernaj lingvoj, la senca rilato inter la matematikaj sencoj de ĉi tiu termino kaj la komunuza tute perdiĝis.
- angle:
- normal 2.b invariant (subgroup), normal (subgroup), distinguished (subgroup), self-conjugate (subgroup), normal (divisor)
- beloruse:
- нармальны
- bulgare:
- нормален
- ĉeĥe:
- normální, obvyklý, obyčejný, pravidelný, řádný
- france:
- normal 2.b (sous-groupe) invariant, (sous-groupe) normal, (sous-groupe) distingué
- germane:
- normal 2.b invariant (-e Untergruppe), Normal-(teiler), selbst-konjugiert (-e Untergruppe)
- hispane:
- normal
- hungare:
- normális, rendes 2.b invariáns(alcsoport)
- nederlande:
- normaal
- pole:
- normalny 2.b (podgrupa) niezmiennicza, (podgrupa) normalna, (dzielnik) normalny
- portugale:
- normal
- ruse:
- нормальный 2.b инвариантная (подгруппа), нормальная (подгруппа), самосопряжённая (подгруппа), нормальный (делитель)
- slovake:
- normálny, obvyklý, obyčajný, pravidelný
normalo ↝
- 1.
- Normala situacio, aferstato, funkciado: mi alvenis sen ajna incidento kaj jam sidas en normalo [2].
- 2. ↝
[3](evitinde)
ortanto.
2.
J. Francis: La Granda Kaldrono, 1978
3. Raoul Bricard: Matematika Terminaro kaj Krestomatio, p. 35
3. Raoul Bricard: Matematika Terminaro kaj Krestomatio, p. 35
- angle:
- normal
- ĉeĥe:
- normál, průměr
- france:
- 1. situation normale
- slovake:
- kolmica, normála
administraj notoj
~a:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.