^*profesi/o

Ĉiu okupo, per kiu oni akiras vivrimedojn: se vi vidas homon lertan en sia profesio, li staros antaŭ reĝoj [1]; la maljuna avo laŭ sia profesio estis skulptisto, kaj tio estas tia homo, kiu eltranĉas la antaŭaĵajn figurojn, laŭ kiuj ĉiu ŝipo havas sian nomon [2]; juĝanto: kiel oni vidas el la preparaj aktoj, la ŝtelado estas via profesio ^FK ! malriĉa fiŝkaptisto […] tute kaj plene estis okupita de sia profesio [3]; lia profesio metadis lin ofte en la antaŭon de la plej respektindaj homoj de la urbo […] kun plena rajto kaj plena kompetenteco, li […] estis koĉero de funebra veturilo [4]; komenci la profesion de instruistino ^Marta ; en sia profesio ŝi estis diligenta kaj senlaca [5]. metioarto, fako³, laborloko, ofico, posteno³

(tr)

Praktiki profesion: mi profesias per la kuracado de vundoj kiujn antaŭe faris aliaj ^VaK ; oni transiris ankaŭ en la eldonejo, kie mi profesias, de „antikva“ al moderna redaktoprogramo [6]; granda estas la prerogativo, kiun entenas la migranta kavaliraro, ĉiu tiu, kiu profesias ĝin, fariĝas konata kaj fama ^DKM . labori, servi¹

Rilata al profesio; de, laŭ profesio ktp: la konfirmitoj kunkantis […] ja ankoraŭ neniaj profesiaj zorgoj ilin premis [7]; li estis profesia lignosegisto [8]; li estas ligata de la profesia sekreto ^ChL ; profesia devo ^ChL ; eksterprofesiaj laboristoj ^InfanTorent2 ; la krueleco estas necesa, profesia, kvankam malŝatinda tre ofte, sed ĝi estas la leĝo de la milito ^LGA .

Homo, kiu praktikas okupon por gajni vivrimedojn: la plej malklera profesiisto kreas sian bezonatan vorton bone, dum la plej aŭtoritata […] filologo kreus ĝin sensence [9]; [tio] validas por zoologo, medicinisto, juristo, historiisto, elektrikisto, tajloro kaj ĉiu alia profesiulo ^Ret ; fervojistoj sidas inter vi kune kun edukistoj, oficistoj aŭ aliaj profesiuloj ^Ret ; la oratoro estas profesiulo, se li parolas pri sia fako ^Ret ; komercistoj kaj profesiuloj ofte uzis tiun placon kiel renkontejon, kvazaŭ borson ^Iŝtar . amatorofakulo, majstro¹, metiisto, oficisto, specialisto

1.

(ĉe la antikvuloj) Okupo konvena al liberulo, kontraste al la „sklavaj okupoj“; (en mezepokaj universitatoj) komuna nomo por gramatiko, dialektiko, retoriko, aritmetiko, geometrio, muziko kaj astronomio.

Rim. 1: La antikvuloj kutime ne distingis inter arto kaj metio aŭ profesio; traduki la latinan „artes“ en „artes liberales“ per „artoj“ estas mistraduki.

Rim. 2: PV kaj PIV nomas tion „liberala“ profesio, arto; ankaŭ tio estas sklava mistraduko: neniel temas pri liberalismo, toleremo aŭ permesemo ― temas pri liberula okupo; tial plimulto da lingvoj distingantaj inter „libera“ kaj „liberala“ uzas ĉi tie la adjektivon „libera“.

2.

Memstara profesio, kiu estas nek metio, nek dungita okupo: 40,5 % de la BEA-membraro profesie aktiva havas profesiojn en la klaso de liberaj profesiuloj, instruistoj, teknikistoj kaj artistoj ^EeP ; la Fonduso insistis por ke ni […] forigu la sekurecojn kiuj protektas la liberajn profesiojn ^MD14 .