^*persekut/i

(tr)

1.  ↝

Persiste postiri por atingi aŭ malamike trakti: muso, kiun persekutas kato [1]; sovaĝa besto, persekutata de ĉiuj flankoj [2]; infanoj persekutantaj papiliojn ^IK ; ili persekutos vin, ĝis vi pereos [3]; kia estas mia peko, ke vi persekutas min [4]? persekutu la krimulon! ^Ifigenio ; persekutanta fato ^FK . ĉasi, kapti, peli, postkuri

2.  ↝

Konstante kruele, maljuste turmente trakti fizike, per legoj ks: la unuaj kristanoj ĉie estis persekutataj [5]; mil malbenoj persekutu vin [6]! malfeliĉo persekutis min […], mia ŝipo rompiĝis sur rifoj, ― nenio krom malsukcesintaj planoj [7]! pro malfido […] registaroj timis, aŭ eĉ persekutis la ideojn pri frateco inter homoj diversgentaj ^VivZam ; la unuaj pioniroj […] ĉie renkontadis ankoraŭ nur mokon kaj persekuton [8]; neniam mi devas malami aŭ persekuti iun pro tio, ke lia kredo pri Dio estas alia ol mia [9]. ĉikani¹, hanti, molesti, sieĝi ²

3.  ↝

Fari al iu proceson, voki iun antaŭ juĝiston: persekuti debitoron; usonaj juĝistoj (ĝis nun vane) persekutadas Microsoft pro malrespekto de la kontraŭmonopolaj leĝoj [10]; oni postulas, ke oni jure persekutu la konteston aŭ apologion de la holokaŭsto kaj la disvastigon de antisemitismo [11]; fiasko? […] ― tian krimon persekutas neniu tribunalo [12]. ekzekucii, procesi, puni

Oficisto komisiita por persekuti krimojn nome de publikaj kaj juraj instancoj: ne, amiko mia, ne! mi ne estas persekutisto: dank' al Dio mi nur estas ekzekutisto [13]; Saŭlo fariĝas Paŭlo, la persekutisto iĝas apostolo [14]. akuzisto, ekzekuciisto, ekzekutisto