^*ĉikan/i

(x)

1.

Fari al iu malpravajn kontraŭaĵojn, malhelpojn, malagrablaĵojn: la fratinoj ĉikanis ŝin ĉiamaniere, mokis kaj ŝutis al ŝi la pizojn kaj lentojn en la cindron, kaj ŝi devis sidi longe kaj elekti ilin [1]; vi do, Klaro, koniĝas en la ĝardeno kun junaj viroj? kiamaniere? ― silentu kaj ne ĉikanu la fratinon! [2]; aŭtoritatuloj plurfoje ĉikanis simpatiantojn de la Internacia Lingvo [3]; kial vi staraĉas tie kiel sal-idolo – ĉikanis la ĉefo [4]; ĉu foje vi vidis, ke iu ĉikanas kontraŭ ni [5]? ĉagreni, diskriminacii, inciti¹, turmenti

2.

Tro subtile kritikaĉi, pedante disputadi: en alia okazo krom la nuna, mi rifuzus iri, […] sed nuntempe, mi ne ĉikanos pri la loko, mia sola deziro estas forlasi tiun ĉi malbenitan domon [6]; la rusaj nomoj donas pluan spicon kiu mankas (neeviteble?) en traduko, ― mi esperas, ke mi ne ĉikanas [7]; ni tiam ne admonis kaj avertis por ĉikani la usonan registaron, sed ĉar ni timis, ke la dum jardekoj suferinta iraka popolo per tia milito devos elteni pliajn, aliajn suferojn [8]. disfendi harojn, harfendi

Havanta inklinon por ĉikani: malnobla, ĉikanema, senprincipa, pugolekema kanajlo [9]; adiaŭinte partneron kvereleman kaj ĉikaneman [10]; male, kun la instruistino ili estas […] ĉikanemaj kaj avaraj [11]. kverelema, pedanta¹, trudiĝema¹