^*inklin/a ^PV

Daŭre aŭ nedaŭre impulsata al io de natura movo de la animo: inklina al virto, por studo, al obeo, al kontraŭdiro, por matematiko; mi estas inklina akcepti vian proponon ne fari tion^Z .

(ntr)

Esti inklina, havi, senti inklinon al: mi inklinas akcepti; oni tro inklinas forgesi; mi inklinas al la opinio, ke...

1.  ↝

Natura daŭra aŭ nedaŭra impulso de la animo al io aŭ iu: infana inklino restas ĝis la fino ^PrV ; li havas inklinon al la maldiligenteco; la popolo havas inklinon al malbono [1]; deziro kaj inklino ordonon ne obeas ^PrV ; havi la inklinon entuziasmiĝi^Z ; kiam mi zorge sondas [mian koron] mi apenaŭ trovas en ĝi ian restaĵon de riproĉinda inklino [2]; havi inklinon (korinklinon) por iu^Z ; edziĝo pro inklino (pro amo). emo, instinkto, tendenco, volonteco.

2.  ↝

[3] (de rekto, rilate tian ortan ununorman koordinatsistemon `(O,bb i, bb j)`, ke `bb j` ne direktas la rekton) La konstanta rilato de la diferenco de ordinatoj de du punktoj de la rekto al la diferenco de iliaj abscisoj; simb. `a=(y_2-y_1) // (x_2-x_1)`: la kartezia ekvacio de rekto kun inklino `a` estas de la tipo `y=ax+b`; la inklino egalas al la tangento de la angulo inter la abscisa akso kaj la koncerna rekto. angula koeficiento.

(tr)

Igi inklina: tio, anstataŭ inklinigi (favorigi) ilin al nia afero, ankoraŭ pli ilin malproksimigas de ni^Z ; sincera pento inklinigas la mastron al pardono; ĉiuj, kiujn inklinigis la koro, alportis [...] oran oferdonon al la Eternulo [4]; via orelo atente aŭskultos saĝon kaj vian koron vi inklinigos al komprenado [5]. klini, tiri.

Iĝi inklina: mi inkliniĝas sekvi vian konsilon; ilia koro inkliniĝis al Abimeleĥ, ĉar ili diris: Li estas nia frato [6].

Sentanta naturan movon de la animo forpuŝantan de io: li estas malinklina al, kontraŭ ĉiaj oficialaj ceremonioj; malinklina por plenumado de tiaj faroj^Z ; mi ne estas malinklina ekscii ion de la misteroj de supera mondo^Z . abomenanta, malema

(ntr)

Esti malinklina: mi malinklinis prisilenti aŭ vuali ion ajn min kulpigantan [7].

Spontanea malemo, nedeziro: mi neniam pli sentis mian naturan malinklinon al mensogado, ol dum mi verkis la Konfesojn [8].

Havi aman, teneran, kore bonvolan inklinon al...: tiutempe mi tiom inklinis al vi, sed vi ne akceptis mian amon [9].

Ama inklino: tiel same ni, sentante por vi koran inklinon, volonte tiam dividus kun vi [...] niajn proprajn animojn, ĉar vi fariĝis por ni tre karaj [10]; mi estus aminta la homojn spite ilin mem, nur ĉesante esti [amemaj] ili povis elŝoviĝi el mia korinklino [11].

(ntr)

Senti korinklinon, aman bonvolon al...: ili korinkliniĝis unu al la alia [12]; tiuj, al kiuj mi komplezis, korinkliniĝis al mi eĉ pli pro dankemo, ol pro intereso [13].