^*esper/i ^UV

(x)

Kredi, ke tio, kion oni deziras, realiĝos: vidi vian vizaĝon mi ne esperis, kaj jen Dio vidigis al mi eĉ vian idaron [1]; Saul esperis faligi Davidon per la manoj de la Filiŝtoj [2]; mi esperis lumon, sed venis mallumo [3]; ni esperis en Kristo [4]; [ili] faris tiun komplezon […] ne kiel ni esperis [5]; mi ĉiam esperis, ke la knabo iam povos helpi al mi [6]; ĉi tie, kie li esperis forgesi ŝin, ĝuste ĉi tie ŝi staris tute vivanta antaŭ lia animo [7]; neniam esperita amo, kiu subite estis sentigita al ŝi [8]; [li] esperis nin akcepti en Kembriĝo [9]; ne atendita, ne esperita ofte venas subite ^PrV ; mi panon ne esperis, subite kuko aperis ^PrV . atendi, antaŭvidi, deziri, fidi, sopiri.

1.

Ago esperi: meti sian esperon sur la Eternulo [10]; mi havas ankoraŭ esperon [11]; mi perdis la esperon [12]; espero logas, espero mensogas ^PrV ; de atendo kaj espero pereis multaj sur la tero ^PrV ; espero panon ne donas ^PrV .

2.

Io, kion oni esperas: mi ne povas doni al vi eĉ la plej malgrandan esperon ricevi lokon kune kun la infano ^Marta ; li multe parolis […] pri detruitaj esperoj [13]; montri […] sian plej vivan simpation […] al via celo kaj esperoj [14]; ni havas plenan esperon, ke post nia nuna kongreso […] nia afero ĉi tie ekfloros ne malpli potence [15].

3.

Persono aŭ afero, pri kiu oni multe esperas: la sola filo, la ĝojo de la gepatroj kaj ilia espero por la estonteco [16].

Laŭ tio, kion oni povas esperi: baldaŭ espereble venos iu aŭ alia [17]; Dio espereble ankaŭ por mia koro donos konsilon [18]; ne estas espereble, ke la pordo de favorkoreco malfermiĝos por ŝi [19]; ĝi estas la unua kaj espereble ankaŭ la lasta fojo […] [20]; vi espereble faros al mi la honoron esti gasto de mia domo ^BdV .

Donanta esperojn, promesplena, bonaŭgura: [ŝiaj] okuloj […] antaŭ momento esprimis esperigan meditadon ^Marta ; komence de januaro okazis esperiga evento [21]. libera programaro estas nova kaj esperiga fenomeno [22]; mediprotekta industrio havas esperigan estonton [23].

(x)

Tute perdi esperon: en Azio […] ni ekstreme super la forto estis depremitaj, tiel, ke ni forte malesperis, eĉ pri la vivo [25]; post sep tagoj li vidis, ke la rezultato estas nula, li malĝojis kaj malesperis [26]; mi malesperis ne trovinte vin ^IK ; hom' malesperas, Dio aperas ^PrV . pesimismo.

La sento, la animstato de malesperanto: malespero min kaptas, kiam mi rigardas la malgrasiĝintan vizaĝon de mia infano ^Marta ; ŝi havis nenion, al kio ŝi povus alkroĉiĝi, kaj ŝi falis en senfundan abismon de malespero [27]; en la malespero ŝi kuŝiĝis, por eltrinki la lagon, kaj tio por homo estas ja ne ebla [28]; tute sola tie mi freneziĝus de malespero ^IK ; krio de malespero [29]; lacaj de la sendanka laborado, ni kun malespero kaj apatio lasus fali la manojn ^EE ; malantaŭe mizero, antaŭe malespero ^PrV .

Rilata al malespero: fajro de malesperaj pensoj […] atakis ŝian kapon ^Marta ; ŝia laŭta, malespera ekkrio plenigis la du ĝardenojn ^IK ; la amo ruinigas la amanton, kondukas al decidoj malesperaj [30]; la nomarĥo per malespera movo ŝtopis al si la orelojn [31].

(tr)

Senigi je espero: mia kunparolanto parolis nur sian gepatran lingvon, kio malesperigis min aŭ pelis al pantomimo [32]; katastrofo […] remalriĉigas kaj senesperigas la familion [33]; la financa situacio […] iĝis malesperiga [34]; estas ankaŭ malesperige vidi, ke daŭris tre longe, de la unua publika atento pri la klimatoproblemo en la 1980aj jaroj ĝis konkretaj malgrandaj kaj nesufiĉaj agoj [35]; jen situacio teorie senesperiga, tamen prezentas sin du ebloj [36].

1.

(iu) Kiu ne aŭ ne plu esperas, afliktiĝas: li ĝemis simile al senespera animo [37]; tremanta de frosto la kompatinda knabineto trenadis sin […] jam tute senespera [38]; la senesperaj fratinoj serĉis lin en la tuta urbo [39].

2.

(io) Senesperiga, kiu ne havas ŝancojn de sukceso; senperspektiva: senespera serĉado [40]; senespera utopiaĵo [41]; estas afero senespera, kion mi povas fari? [42].