⁹are/o ^JED

1.

^PV Parto de la tera surfaco, kun difinitaj limoj aŭ difinita uzo: [jen] plano de la areo [1]; ĉu vi ne konas persone tiun civitanon, al kiu vi disponigis la areon ^Metrop ? eksplodo […] kaŭzis la formadon de radioaktiva nubo sur areo de proksimume 23 000 kvadrataj kilometroj [2]; oni simple boras putojn en foraj, preskaŭ tute senhomaj areoj [3]; (figure) li volis lumigi al tiu areo kaj peti klarigojn, sed Reĝino […] sin ŝirmis malantaŭ malprecizajn frazojn [4]. areno, parcelo, regiono, tereno

2.

Difinita parto de surfaco¹: ili havas tiun modelon, kiu fakte atribuas tiun paŝon de aliro al unuopa signifo al ĝuste tiu areo, kiun ni vidis antaŭe, tiu Wernicke-areo [5]; per aktivado de specifaj cerbaj areoj, oni scias ke [amo] povas krei dependecon, vuali la racion kaj juĝkapablojn [6].

3.

a)

^JED [7] Mezuro de surfaco: la areo de rektangulo egalas al la produto de du el ĝiaj sinsekvaj lateroj; la areo de cirklo estas proporcia al la kvadrato de ĝia radiuso; ŝi sukcesis meti [la librojn] sur ses librobretojn en ĉambro kun areo de malpli ol 10 kvadrataj metroj [8].

b)

[9]aresinuso, arekosinuso, aretangento, arekotangento

Rim.: Ne temas pri vera senco, sed pri uzo de la radiko „are“ por formi malfacile analizeblajn kunmetaĵojn pro imito al internacia uzo. Supozeble estus preferinde konsideri la rezultajn kunmetaĵojn kiel apartajn radikojn. La problemo similas al tiu de arko^2.b.

4.

Fizika grando, esprimanta la mezuron de surfaco: la dimensioj de areo estas `M^0L^2T^0`; la areo de la ĉambro estas 20 kvadrataj metroj ^OA9 . kvadrata metro

Ampleksi, plene okupi²: la servejo areas proksimume 40 kvadratajn metrojn, estas orda kaj pura [10].

[11]

(arkaismo) Surfaco, precipe se ĝi havas finitan areon.

[12]

(pri surfacoj) Havantaj saman areon.