^*-a

Finaĵo (lingvoscience: sufikso) markanta la vorton kiel adjektivon:

A.

(post aĵo) Esprimanta apartenon, materialon, devenon, rolon ks: hom' ― homa ^F ; miaj (de mi) filinoj [1]; la reĝa palaco ^PrV ; fremd(ul)a teritorio [2]; laboro ĉiuhoma ^DL ; (el)kora danko [3]; ŝtona (el ŝtono) planko [4].

B.

(post eco) Esprimanta similecon, trajton: ruĝ(est)aj rond(form)aj vangoj [5]; polv(hav)a ĉambro [6]; raŭk(son)a voĉo [7]; sama koloro ^PrV ; vento plena je odoro (odorplena) ^BdV .

C.

(post ago) Esprimanta kaŭzon, esprimon aŭ alian rilaton al tiu ago: mort(ig)a bato [8]; pardonpet(esprim)a rideto [9]; plend(esprim)a kriado [10].

D.

Post participa sufikso:

1.

(post -ant, -int, -ont) Esprimanta rilaton inter la ago kaj aganto: bolanta lakto ^PrV ; hundo bojnta ^PrV ; pasinta doloro ^PrV ; venonta jaro [11].

2.

(post -at, -it, -ot) Esprimanta rilaton inter la ago kaj ties objekto: dezirata temo ^PrV ; ĉevalo donacita ^PrV ; manĝota fiŝo ^PrV .

E.

(post prepozicio aŭ propozitivo) Esprimante eston aŭ staton konforman al la prep.: malantaŭa flanko [12]; apud(est)a ĉambro [13]; surstrataj porinfanaj festoj [14].

F.

(post nombro) Esprimanta vicordon: la unua ĉambro [15]; la XX-a dinastio [16]; la 11a jarcento [17].

ajn, ĉia, -ec, ia, kia, nenia, tia, -ul