^*mir/i

(x)
Senti impreson de surprizo pro io stranga, neatendita, nekutima, eksterordinara: la vortaro […] estas ne plena, kaj la leganto ne miru, se li multajn vortojn en ĝi ne trovas [1]; mi miras, kial la kapelestro ne ĵetis al vi la notojn en la vizaĝojn [2]; [se] rompadon de justeco kaj honesteco vi vidas en lando, ne miru, ĉar […] plej altaj ilin kontrolas [3]; la homamasoj miris, dirante: neniam tia afero estas vidita [4]; vi eble miros, ke mi parolas al vi ne ruse, sed esperante [5]; mi miris pri [lia] surprizita mieno [6]; la ŝuoj estis el pura oro, kiam ŝi venis tiel vestita, ĉiuj miris [7]. admiri, perpleksiĝi, surpriziĝi

Impreso sentita de tiu, kiu miras: kion mi vidas! diris ŝia patrino kun grandega miro [8]; kun miro ili rigardas unu alian [9]; miro kaptis lin [10]; li ekvidis kun miro, ke la tombo estas ornamita [11]; ili kriegis de ĝojo kaj miro [12]; sur ŝia vizaĝo aperis miro kaj embaraso ^Marta ; senmovigita de miro kaj de admiro [13]. konfuzo³, konsterno, miraklo, sensacio, surprizo

Tre surpriza, pri kiu oni povas miri: ne estas mireble, ke sur malbone flegita trunketo nepre aperis kreaĵo parazita [14].

Forte miri, senti daŭran surpriziĝon: ĉiuj, kiuj aŭdis lin, miregis pro lia kompreno kaj liaj respondoj [15]; pri ĉi tiu domo, kiu estas tre alta, ĉiu preteriranto miregos kaj fajfos [16]; li povis […] rakonti al ŝi tiajn aferojn, ke ŝi forte miregis [17]; la infanoj miregis, vidante ĥemiajn eksperimentojn, kiuj ŝajnis al ili tiel nekompreneblaj [18]. frapi³

Tre forta miro: ili sentis grandan miregon, ĉar ili ne komprenis pri […] [19]; kun granda mirego li ekvidis, ke li troviĝas jam alte super la nuboj [20]; ĉio tio ĉi por ok dolaroj semajne! mi esprimis mian miregon [21]; Dagon ŝtoniĝis de mirego kaj rigardis ŝin per larĝe malfermitaj okuloj [22]; en la cirko ekregis mirego, neniu kuraĝis krii aŭ aplaŭdi [23].

(tr)

Kaŭzi miron al iu: ĉiuj estis senfine mirigitaj, la instruitulo eĉ eksaltis [24]; mirigis ilin, […] ke ili facile komprenis la lingvon [25]; ili ne komprenis liajn vortojn, sed la tono mirigis ilin [26]; mirigas min via indiferenteco interrompis la plej alta juĝisto [27]; la reguloj de la konveneco estis plenumitaj, sed la sciigo iom mirigis ŝin [28]; la neatendita demando iom mirigis ^Marta . konsterni, surprizi

Meritanta miron: tie kreskas la plej mirindaj arboj kaj kreskaĵoj [29]; la sonorilo havas ja mirindan, belegan sonon [30]; la akvo […] havas tre mirindajn fortojn [31]; pluraj amatoraj lingvistoj posedas en siaj tirkestoj mirindajn projektojn [32]. konsterna, mirakla, neatendita, sensacia

Io mirinda: la mirindaĵojn de Dio [33]; la mirindaĵoj de la universo [34]; tiuj, kiuj iam vidadis Ligian […], rakontis nun mirindaĵojn pri ŝia belegeco [35]; la vizitantoj trovas okazon [vidi…] ĉevalon kun kvin piedoj kaj aliajn mirindaĵojn [36]; miraklo