jen

^*jen

(adverbo)

: Adverbo uzata por anonci ion, pri kio oni atentigas: jen estas la pomo, kiun mi trovis [1]; jen estas la resto de la mono ^Marta; jen havu ^PrV; jen kion ordonis la Eternulo: … [2]; jen ĉio [3]; pli bona estas malgranda jen prenu ol granda morgaŭ venu ^PrV; jen kiaj ni estas ^PrV; jen staras la bovoj antaŭ la monto ^PrV; jen mi revenis! ^IK jen prenu seĝon [4]; jen kial li estas samtempe juna kaj maljuna ^IK; jen estas mia plej virina sorto ^Ifigenio.

1. L. L. Zamenhof: Fundamento de Esperanto, Ekzercaro, § 6
2. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Eliro 35:5
3. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 2, Ĉapitro III
4. N. V. Gogol, trad. L. L. Zamenhof: La Revizoro, Akto unua

beloruse:: вось, вунь
bretone:: setu, setu amañ
ĉeĥe:: hle, tu, tuhle, viz, zde
ĉine:: 这会儿 [zhèhuìr]
finne:: tässä, kas, kas tässä
france:: voici, voilà
germane:: hier, da, sieh da, ei kucke da ~ havu: nimm das!. ~ ĉio: das ist alles. pli bona estas malgranda ~ prenu ol granda morgaŭ venu: besser den Spatz in der Hand als die Taube auf dem Dach. ~ kiaj ni estas: so sind wir eben. ~ staras la bovoj antaŭ la monto: so steht der Ochs vorm Berge. ~ mi revenis: da bin ich wieder. ~ prenu seĝon: setz dich.
greke:: να
hispane:: he aquí
hungare:: íme, tessék
itale:: ecco
japane:: そらここに, ほらそこに
katalune:: vet aquí, heus aquí
nederlande:: ziehier, hier, kijk
norvege:: der, se der
okcitane:: aicí, vaquí
portugale:: eis
ruse:: вот, вон ~ ĉio: вот и всё.
slovake:: hľa, čo mám
svede:: (se) här, se!
ukraine:: ось, от, он
volapuke:: vö

: Alterne iu situacio kaj alia, iu okazaĵo kaj alia: ŝi kutimas havi ĉe sia zono jen rozon, jen diamanton [5]; jen [li] veturis tra arbaroj, jen […] meze tra urbo [6]; vi preskaŭ ĉiutage legas en la gazetoj, ke jen tie jen aliloke aperis […] ankoraŭ kelkaj artaj lingvoj ^EE; jen en formo de mallongaj folietoj, jen eĉ en la formo de dikaj libroj ^EE; okuloj tiel bluaj, tiel bluaj, jen maltimaj kaj ridantaj, jen malĝojaj ^IK.

foje... foje..., VD:

ĉu, aŭ

5. L. L. Zamenhof: Lingvaj Respondoj, 12. Adverboj kaj konjunkcioj
6. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Dio de dormo

: Montra adjektivo, signifanta „tiu sekvanta“: mi finas do per la jenaj vortoj […] [7]; ŝia pli kaj pli granda ĝojo diktis al ŝi jenan respondon, kiun ŝi gaje diris […] ^IK; ankoraŭ pli mallonga […] vojo estas jena [8]. ĉi-apuda

7. L. L. Zamenhof: Fundamento de Esperanto, Antaŭparolo
8. Frederiko Schiller, trad. L. L. Zamenhof: La rabistoj, Akto Dua

: Tiel, kiel oni tuj citos aŭ klarigos: Dio diris al Noa jene: […] [9]; siajn sentojn al ŝi li esprimis jene: […] [10]; unu vorto, kiun mi jene kriis [11].

9. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Genezo 8:15
10. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 2, Ĉapitro X
11. La Nova Testamento, La agoj 24:21

: Tio ĉi, kio sekvas; tiu sekvantaĵo: [li] diris pri la lingvo Esperanto jenon: la facileco de ĝia ellernado estas tia, ke […] ^EE; tion ĉi komprenos ĉiu mem, se li konsideros la jenon: […] ^EE; via unua afero, kiam vi venos en la urbon, devas esti jeno^Z.

(frazaĵo) (precipe al si mem)

: Tio devis okazi, estis fatala malfeliĉo: Osip eniras. – tie alveturis ial la urbestro, li informiĝas kaj demandas pri vi. Ĥlestakov ektiminte. – jen vi havas [12]! nu, jen vi havas: mi sciis, ke ankaŭ tie ĉi vi disputos [13]; jen vi havas!, li diris, nun vi ne havos plu la deziron moki min [14]! damne, fek, ve², vidu

12. N. V. Gogol, trad. L. L. Zamenhof: La Revizoro, akto 2a, sceno 7a
13. N. V. Gogol, trad. L. L. Zamenhof: La Revizoro, Akto tria
14. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Malgranda Niko kaj granda Niko