^*fanfaron/i ^UV

(x)

Troige glori sin pro propraj meritoj aŭ virtoj, kiujn oni ne aŭ apenaŭ aŭ nur bonŝance havas: li mem estis ĉarpentisto kaj li amis fanfaroni per sia forto ^Marta ; [li] kun tia memfida mieno sidiĝis antaŭ la fortepiano, fanfaronante, ke li ludos pli bone ol ĉiuj ^FK ; ne fanfaronante per citatoj, ni penos pruvi ĉion nur per la sola logiko ^FK ; la vino fanfaronas el via cerbo [1]; via majstro estas vanta, malkuraĝa fanfaronisto [2]; malbonulo fanfaronas pri la kapricoj de sia animo [3]; [ili] fanfaronas per sia granda riĉeco [4]; kial vi fanfaronas pro malbono, ho tirano [5]? fanfaroni per dono, kiun oni ne faras [6]; unu fojon oni donas kaj tutan vivon fanfaronas ^PrV ; ne fanfaronu irante, fanfaronu revenante ^PrV . arogi, brustoŝveli, fieri, sin glori, paradi, pavi², pretendi,

Ago de fanfaroni: nia fanfaronado, kiun mi faris antaŭ Tito, montriĝis vera [7]; nia fanfaronado pro vi ne fariĝu vanta [8]; li rakontis al mi – tute ne por fanfaronado sed „nur kvankam“ – ke unu fojo li prosperis pentri sur blanka muro en la ĝardeno de l’ sultano ^VojaĝImp ; „la mono estas tie, kie ĝi devas esti!“ ― tiu fanfaronado kostis al li la vivon, kiam li foriris, Niels lin sekvis kaj trapikis [9].

Tio, kion oni pretendas ~ante: elparolante fanfaronaĵojn de vanteco, ili forlogas […] per senbrideco tiujn, kiuj ĵus forsaviĝis [10]; vera kuraĝo ne konsistas el fanfaronaĵoj: vera heroo ne oferas senbezone sian vivon, male li ŝirmas zorge sian bruston por batali venke, kiam la cirkonstancoj fariĝos favoraj ^Lanti . pretendo, vantaĵo

Fanfaronema homo: mi ĉagreniĝis pro la fanfaronuloj [11]; li estis perfekta fanfaronulo [12]; Azazello eligis duan pistolon el la glutea poŝo de sia pantalono, kaj kune kun la unua, malestime tordante la buŝon, prezentis al la fanfaronulo ^MkM . aroganta, malmodesta