^*parad/o ^UV

1.

Solena militista marŝo: en la sekvanta tago […] venis Agripo kaj Bernike kun grandioza parado, kaj ili eniris en la aŭditorion kun la ĉefkapitanoj kaj la eminentuloj el la urbo [1]; la soldatoj kun etenditaj standardoj kaj brilantaj bajonetoj staris orditaj en parado [2]; vespere la tuta urbo estis feste iluminita, la kanonoj tondris „bum!“ kaj la soldatoj faris paradon [3]; la funebra soleno estas aranĝata en plena parado […], kaj ni elmarŝis […] havante lanternon en unu mano kaj niajn spadojn en la alia [4]. revuo¹

2.

(figure) Alia impona marŝado, procesio: karnavala parado [5]; la 4a Parado de Geja Fiero [6].

3.

(figure) Festena, solena, pompa aŭ fanfarona aranĝo, elmontrado, sinteno: la pomarboj kaj persikarboj […] staris en plena parado [7]; en la palaco ĉio estis en festa parado [8]; ŝi venis vizite […], en plena parado ŝi tie staris, kaj Ib havis sur si siajn malnovajn ĉiutagajn vestojn [9]; reĝa rigardo […], kiu frakasas la lukson, la paradon, la triumfojn de la granduloj [10]; senenhava vortparado ^Hamlet .

Elmontra, destinita al parado: ĉiuj homoj kriis hura, la parada gardistaro eksonigis muzikon sur la stratoj, la sonoriloj sonoris [11]; la reĝo iris en parada marŝo sub la belega baldakeno, kaj ĉiuj homoj sur la stratoj kaj en la fenestroj kriis [12]; servistoj en parada livreo [13]; en plene paradaj uniformoj [14].

(ntr)

1.

Laŭvice kaj ceremonie marŝi ĉe revuo: soldatoj el ekskolonioj paradas en Parizo okaze de la nacia festotago [15]; (figure) laŭ la stratoj de la urbo paradas miloj da bretonoj, kun riĉaj folkloraj kostumoj kune kun tradiciaj muzikinstrumentoj [16]. defili

2.

(figure) Fiere kaj afekte fanfaroni, pavi, dandi: li ricevis botojn, kun kiuj oni efektive povus paradi, kaj ankaŭ plej bonspecajn vestojn [17]; servistaro […] paradis en silkaj ŝtrumpoj, tiuj fieraj homoj [18]; homoj […] paradas siajn talentojn antaŭ konatuloj [19]

(frazaĵo)

Elmontre, ŝajnige, por imponi: li havas dentojn ne por parado (sed por mordi) ^PrV ; la direktoro nur saltetis ĉirkaŭe kun la fajfilo kaj de tempo al tempo li por parado admonis: „mi petas, mezen!“ [20].