arog/i PV
arogi
(tr)
- Malhumile postuli, pretendi pri io; nejuste atribui aŭ alproprigi al: arogi al si ian meriton; la sekretario arogis al si la rajton modifi la decidon de la komitato; li eĉ arogos al si ŝanĝi la tempojn kaj leĝojn [1]; profeton, kiu arogos diri en Mia nomo ion, kion Mi ne ordonis al li diri, […] oni mortigu [2]; mi ne arogas al mi kredi ke mi konvinkos vin; urbestro: mi ne arogas al mi kredi, mi ne valoras tian honoron [3]; vi arogas al vi esperi, ke vi kaptos viron per flatoj [4]; knabo, kiu arogis ludi kun la bastonego de Jupitero kaj kiu venkis pigmeojn, dum li devis frakasi titanojn [5]. uzurpiaroganta, malmodesta
1.
trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Daniel 7:25
2. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Readmono 18:20
3. N. V. Gogol, trad. L. L. Zamenhof: La Revizoro, Akto kvara
4. Frederiko Schiller, trad. L. L. Zamenhof: La rabistoj, Akto Tria
5. Frederiko Schiller, trad. L. L. Zamenhof: La rabistoj, Akto Dua
2. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Readmono 18:20
3. N. V. Gogol, trad. L. L. Zamenhof: La Revizoro, Akto kvara
4. Frederiko Schiller, trad. L. L. Zamenhof: La rabistoj, Akto Tria
5. Frederiko Schiller, trad. L. L. Zamenhof: La rabistoj, Akto Dua
- angle:
- arrogate
- beloruse:
- нахабнічаць, зухаць
- ĉeĥe:
- chovat se zpupně, drze se dožadovat, osobovat (si něco)
- france:
- arroger
- germane:
- anmaßen, fordern
- hebree:
- לתבוע בחוצפה
- hispane:
- arrogar
- hungare:
- arrogál, magának követel, nem átall (vmit tenni), merészel (vmit tenni)
- itale:
- arrogare
- japane:
- 不当に要求する [ふとうにようきゅうする], 勝手にわが物とする [かってにわがぶつとする], 思い上がって~する [おもいあがって~する]
- katalune:
- arrogar-se, usurpar
- pole:
- arogować, przywłaszczać sobie prawa, przypisywać sobie
- ruse:
- дерзить, иметь дерзость (что-л. сделать), много себе позволять
- slovake:
- arogantne požadovať, nárokovať
- ukraine:
- бути зухвалим, мати зухвалість (що-н. зробити), багато собі дозволяти