arog/i
arogi ↝
(tr)
-
Malhumile postuli, pretendi pri io; nejuste atribui aŭ alproprigi
al:
arogi al si ian meriton;
la sekretario arogis al si la rajton modifi la decidon de la
komitato;
li eĉ arogos al si ŝanĝi la tempojn kaj leĝojn
[1];
profeton, kiu arogos diri en Mia nomo ion, kion Mi ne ordonis al li diri,
[…] oni mortigu
[2];
mi ne arogas al mi kredi ke mi konvinkos vin;
urbestro: mi ne arogas al mi kredi, mi ne valoras tian honoron
[3];
vi arogas al vi esperi, ke vi kaptos viron per
flatoj
[4];
knabo, kiu arogis ludi kun la bastonego de Jupitero kaj kiu venkis pigmeojn,
dum li devis frakasi titanojn
[5].
uzurpi
aroganta
1.
trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Daniel 7:25
2. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Readmono 18:20
3. N. V. Gogol, trad. L. L. Zamenhof: La Revizoro, Akto kvara
4. Frederiko Schiller, trad. L. L. Zamenhof: La rabistoj, Akto Tria
5. Frederiko Schiller, trad. L. L. Zamenhof: La rabistoj, Akto Dua
2. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Readmono 18:20
3. N. V. Gogol, trad. L. L. Zamenhof: La Revizoro, Akto kvara
4. Frederiko Schiller, trad. L. L. Zamenhof: La rabistoj, Akto Tria
5. Frederiko Schiller, trad. L. L. Zamenhof: La rabistoj, Akto Dua
- angle:
- arrogate
- ĉeĥe:
- chovat se zpupně, drze se dožadovat, osobovat (si něco)
- france:
- arroger
- germane:
- anmaßen, fordern
- hebree:
- לתבוע בחוצפה
- hispane:
- arrogar
- hungare:
- arrogál, magának követel, nem átall (vmit tenni), merészel (vmit tenni)
- itale:
- arrogare
- katalune:
- arrogar-se, usurpar
- pole:
- arogować, przywłaszczać sobie prawa, przypisywać sobie
- ruse:
- дерзить, иметь дерзость (что-л. сделать), много себе позволять
- slovake:
- arogantne požadovať, nárokovať