⁹ŝtorm/o ^PIV1

Forte, danĝere venti, eventuale kun pluvo, neĝo, sablo...: se super ili ŝtormus la ventego, ĉi tie restus same kviete ^Metrop ; „ŝtormos,“ Donald gruntis moroze [1]; (figure) la batalo jam ŝtormis viglege ^ChV .

Trafata, agitata de ŝtormo: post longa naĝado en ŝtorma oceano, jen li trafis florplenan insulon ^ChV ; [la ŝipo] devis batali kontraŭ ŝtorma vetero ^MortulŜip ; (figure) [li] vekiĝis el ŝtorma sonĝo ^MMa .

1.

Forta, danĝera ventego: la fulmotondro iĝis uragana ŝtormo ^MkM ; dikegaj uloj kun kurbaj kaj nodoplenaj branĉegoj kiuj dum jarcentoj kaj jarmilo eltenis ŝtormojn ^ViV ; sovaĝa ŝtormo pelis la pezajn nubojn kiel paperpecojn sur la nokta ĉielo ^MortulŜip . fulmotondro, tempesto, uragano¹

2.

Rapida kaj forta atako: ŝtormo de la indigno kaptas subite la malgrandan salonon ^Metrop ; ŝtormo de aplaŭdado, kvazaŭ bruego de tertremo, ekskuis la placon ^Metrop ; la ŝtormoj de la vivo ^MortulŜip ; Esperanto rezistis la ŝtormojn kaj sangan elprovon sub faŝismo ^EeP ; la psika ŝtormo subite paciĝis, kiam ŝi levis la rigardon […] kaj ambaŭ samsekunde ridetis ^ChM .

Ŝtormo¹ kiu vortice turniĝas: dum neniu antaŭa jaro kirloŝtormoj estis tiel fortaj, ĝis 280 km/h rapidegaj [3].

ciklono

Ŝtormo¹ kiu kunpelas neĝon: ofte ciklonoj alportas neĝegon kaj neĝoŝtormojn [4].

Ŝtormo¹, ventego kiu kunportas sablon kaj polvon: de pratempoj la sabloŝtormo ŝlif[i]s iliajn eĝojn kaj malglataĵojn [5]; oni povus ĝuste imagi la bezonon de vualo kiel masko kontraŭ sablo-ŝtormoj kaj brula varmo sub la dezerta suno [6]. trombo²