¹insist/i

(ntr)

1.

Denove prezenti sian opinion aŭ postulon, ofte ĉar oni ne ricevis kontentigan rezulton ĉe la antaŭa provo: ne insistu pri via peto, kiun ni ne povas konsenti; kiam insistis super li liaj servantoj kaj ankaŭ la virino, li obeis ilian voĉon [1]; li insistis ĉe li, ke li prenu, sed tiu ne volis [2]; kelkaj kamaradoj insistis, por ke ni ne tro forlasu el la skribaĵoj de Lanti [3]; mi demandas: Kion vi gajnos, insistis Dagon (denove demandis) [4]; trinku vian pajnton, viro, ne tiom insistigu min (ne rifuzu, ne devigu min denove proponi) [5]; ekinsistis super li la plejaĝuloj de lia domo, por igi lin leviĝi de la tero, sed li ne volis [6]; (figure) pliinsistas jam la bru' (plilaŭtiĝas, postulante atenton), kvazaŭ dum koler' arpeĝoj [7]. obstini, persisti, urĝi, trudi.

Rim.: Kiel subjekton oni kutime atendas personon, institucion aŭ ion ajn personigeblan. Tre malofte povas temi pri fenomeno, penso, sento ks, kies daŭro aŭ ripetiĝo vekas atenton. Tamen en derivitaj formoj ĉi tiu figura senco estas pli ofta.

2.

Emfazi: estas necese insisti pri tiu regulo; oni devas insisti pri la graveco de la unueco en la internacia lingvo. akcenti, emfazi, reliefigi, substreki.

Ago insisti: laŭ ŝia insisto la mastrino bonfavore permesis al mi uzi la kvazaŭ ciritan fortepianon [8]; laŭ insisto de; seninsiste diri.

Montranta ies insiston: insista peto [9], ordono [10], tono [11], servopropono [12]; (figure) iu penso subite revenas, nun jam klara kaj insista (nepreteratentebla) [13].

Kun insisto: insiste postuli [14], peti [15], demandi [16], ripeti ^PV ; tre insiste li diris: Eĉ se mi devos morti kun vi, mi neniel vin malkonfesos [17]; la skribistoj kaj la Fariseoj atakis lin insiste, kaj instigis lin paroli pri multaj aferoj [18]; (figure) la ĉambron tra la fenestroj insiste penetras la matena lumo [19].

Ade insisti: la voktoj insistadis, dirante: Pretigu vian ĉiutagan laboron, kiel tiam, kiam vi havis pajlon [20]; li tedas nin per sia insistado.

1.

Ema insisti: tamen insistema Qiu Ming neniel volis forlasi sian hobion [21]; la teatro estis sieĝata de la homa maro, ribela kaj insistema [22].

2.

Insista: subite mi komprenas tiujn rigardojn kaj insistemajn movojn, kiuj tiel ne plaĉis al mi en Vitalij [23]; obtuza, sed insistema timo [24].

Rim.: En ĉi tiu malofta senco eblus vidi la nuancon, ke la insisto estas tamen vualita.