¹bibliotek/o

1.

Publika servo kaj ties ejo (ĉambro, domo), kie oni konservas librojn, gazetojn kaj eventuale ankaŭ aliajn registritajn datumojn (sondiskojn, filmojn ktp) por ebligi al la homoj legi, uzi aŭ pruntepreni ilin: urba, ŝtata, lerneja biblioteko. librejo²arkivejo, librotenejo², muzeo¹

2.

Kolekto^2.a da libroj, privata aŭ publika: li havas riĉan bibliotekon^PIV1 (t.e. multajn valorajn librojn);

3.

(figure) Sinonimo de serio^1.a en kelkaj seriotitoloj: „Biblioteko Tutmonda“; „Esperanta Biblioteko Internacia“ (eldonita de Ellersiek kaj Borel).

4.

Speciale aranĝita dosiero, entenata programajn partojn (subprogramojn: procedurojn, makroojn, konstantojn ktp), atingeblajn per ilia nomo dum bindado kun programo: dinamike bindebla biblioteko; biblioteko de matematikaj, grafikaj funkcioj.

5.

(evitinde) Libroŝranko aŭ librobretaro: apud la kameno pendis malgranda biblioteko [1]. dekstre de la pordo dormetis iu meblo bibliotek-simila, kiun oni nur malofte vekis. Ĝi estis sufiĉe alta kaj ĝia supra parto havis vitrajn pordetojn kun malhelruĝaj kurtenoj [2].

Rim.: PIV2 retenas tiun sencon, sed por mi ĝi estas surpriza kaj fremda. Neniam mi nomus meblon biblioteko. Kiel atestas diskuto en soc.culture.esperanto, por plimulto da esperantistoj la esperanta vorto biblioteko ne havas ĉi tiun sencon. Tiu senco malestas en pluraj gravaj tradukvortaroj. Eksterdube la vortoj „libroŝranko“ kaj „librobretaro“ estas bone atestitaj en la literaturo kaj de ĉiuj bone komprenataj; ekzemploj pri mebla biblioteko maloftas kaj ne estas imitindaj. [Sergio Pokrovskij]