snuf/i [1]
snuf
(sonimito)
- Iom laŭta sono de enspiro: la filino respondas snufetante kun kulpo-konscio: mi scias patro, snuf, snuf [2].
2.
Neciklopedio:
Kristanismo, 2013-08-30
- france:
- snif !
snufi
(ntr)
-
Forte, iom brue
enspiri1
en la nazon:
ŝi ne povis reteni la larmojn, kiuj fluis longan minuton, dum kiu ŝi ripete
snufis
[3].
flari.
3.
J. Valano: Ĉu vi kuiras ĉine?, 1976
- angle:
- snuff
- beloruse:
- сапці
- ĉeĥe:
- frkat, funět, větřit, čmuchat, šňupat tabák
- france:
- renifler
- germane:
- schnüffeln, schnuppern
- hungare:
- szimatol, szaglászik
- nederlande:
- snuiven
- ruse:
- сопеть
- slovake:
- vetriť, ňuchať
- ukraine:
- нюхати, вдихати, сопіти, шморгати носом
snufegi
(ntr)
- Forte, brue snufi, kiel iuj grandaj hufbestoj: taŭre ili snufegis kaj baraktadis [4].
4.
W. Auld:
La Infana Raso, 1956
- france:
- renâcler
1.
K. Bennemann: Esperanto
Hand-Wörterbuch, 1923-1926