^*flar/i ^UV

(tr)

1.

Senti odorojn per la nazo: la hundo flaris leporon; Okulojn ili havas, sed ne vidas, ⫽ Orelojn ili havas, sed ne aŭdas, ⫽ Nazon ili havas, sed ne flaras [1]; li (Jakobo) alproksimiĝis kaj kisis lin, kaj tiu (Isaako) flaris la odoron de liaj vestoj [2].

2.

Esplori odorojn per la nazo, flaresplori, priflari: hundo flaras sur la vojo; la rozoj taŭgas nur por rigardi ilin kaj flari ilin [3].

1.

Ago flari, flarado: bebo trovas sekuriĝon en la tuŝo, flaro aŭ mordo [4]; tiu verko portos en vian hejmon la flaron (prefere odoron) de printempa Parizo [5].

2.

Flarpovo: dank’ al sia neerariga flaro de amanta virino, Beatrico sen malfacileco rekonis, ke […] barilo jam staris inter la novaj geedzoj [6]; Stefano, ke vi estas tro racia Mankas al vi flaro [7]; en la cerbo mem la partoj rilatantaj la flaron reduktiĝis, kaj tiuj pri la vido vastiĝis [8].

Ago flari: per mallonga flarado blinda hundo tuj rekonas sian mastron; la sento de flarado estis ĉe li disvolvita en plej alta grado [9]; violoj estas por la vidado, por la flarado kaj por la palpado, diris al mi la elfo [10].

(tr)

Anticipe flari: (figure) mi antaŭflaras lin ĉi tie [11].

(tr)

Flari ĉiuflanke: [la musoj] ĉirkaŭflaris la abion kaj traglitis inter ĝiaj branĉoj [12]; la princo profunde kliniĝis, la hundo ĉirkaŭflaris lin kaj ree kuŝiĝis [13].

(tr)

Ennazigi: li enflaris odoron de la freŝaj farboj ^Metrop ; El tabakuj’ pinĉprenon li pesis, silente ⫽ En fingroj, kaj ĝin fine enflaris atente [14]. snufi¹

Senso, per kiu oni perceptas odorojn: vi estas por mi kiel hundino, kiu perdis la flarkapablon [15]; ekestis multaj soifantoj nuntempe, kaj ĉiuj havis bonan flarpovon (por trovi trinkaĵon) [16].