^*sag/o ^MT

1.

Vergeto kun ŝtona aŭ metala pinto, kiun oni pafas, ekz. per pafarko aŭ blovtubo: li streĉis la pafarkon, metis sur ĝin sagon, ekcelis kaj pafis al la maljuna bona poeto rekte en la koron [1]; li jam kapablis rajdi ĉevalon kaj depafi sagon sambone kiel multaj maturuloj [2]; verŝi de malproksime sagopluvegon sur la kapojn de […] malamikoj [3]; specialistoj kun spertoj en kaptado de sovaĝaj bestoj per blovtuboj kaj narkotigaj sagoj embuskis [4]. arbalesto

2.

Sagoforma streko kun triangula ekstremo, simbolo de direkto aŭ de movo: la vortoj komenciĝas en la ĉeloj markitaj per sago [5].

3.

[6] (de arko de cirklo) Plej granda streko orte liganta la arkon al la ŝnuro ĝin substreĉanta; la longo de tia streko: sago estas segmento de radiuso; la sago de arko detranĉita de centra angulo kun mezuro `alpha` estas porporcia al `1-cos(alpha//2)`.

Nord-hemisfera stelfiguro (Sagitta): NGC 6839 estas grupo de steloj en konstelacio Sago [8].

1.

(tr)
Celi, eventuale trafi per sagĵeto: dio estas vi, ho Eros, se per sago vi pafas paron, sed se vi nur unu solan sagas, dio ne estas vi [9].

2.

(ntr)
Rapidegi, pafiĝi: la sitelo […] sagis malsupren en la ŝakton ^MortulŜip; Pelita ŝipo sagas rapide / Tra l' kosmovastoj [10].

Malgranda sago: metis la sageton ŝtelitan en la fendon de la pafarko [11]; mia sageto do pli bone trafis la lokon celitan [12]; mi pafis al ŝi dormosageton per mia cerbatano [13]; lin trafis la kurara sageto [14];

Ingo, sako aŭ kesto, en kiu oni portas sagojn: prenu do nun viajn armilojn, vian sagujon kaj vian pafarkon, kaj iru sur la kampon kaj ĉasu por mi ĉasaĵon [15].