^*ripet/i

(tr)

1.

Denove diri aŭ fari tion, kion oni mem diris aŭ faris: mi ripetas, ke tio ĉi estas mia privata opinio^Z ; kiel hundo revenas al sia vomitaĵo, tiel malsaĝulo ripetas sian malsaĝaĵon^Z ; niaj kontraŭuloj konstante ripetadis al ni, ke^Z ; ripetado estas plej bona lernado ^PrV . gurdi, remaĉi

2.

Denove diri aŭ fari tion, kion alia persono diris aŭ faris: kaj vi, bruto, jam ĝojas, ke vi povas ĉion tion ĉi ripeti al mi [1]. papago estas nur kapabla ripeti la parolojn, kiujn ĝi aŭdis. plagiato

(ntr)

Reokazi, denove aperi: ŝian kapon plenigis unu sola penso, kiu senĉese ripetiĝadis kiel rekantaĵo ^Marta .

(tr)

Anticipe ripeti, ordinare por parkeri aŭ bone lerni: li volis diri ion plu: frazon, kiun li jam formulis kaj antaŭripetadis al si multfoje [2]. trejni

(tr)

Refari aŭ rediri mise, moke imiti: „Ĉio sur sian ĝustan lokon!“ li mokripetis la vortojn de la bienmastro [3]. parodio