^*reciprok/a

Adj. kvalifikanta la agadon, senton aŭ efikon de du personoj aŭ objektoj, el kiuj unu agas, sentas aŭ efikas sur la duan tute same, kiel la dua agas, sentas aŭ efikas sur la unuan: reciproka amo [1]; reciproka edifo [2]; reciproka simpatio [3]; reciproka malkonfido kaj avideco [4]; inter virtuloj ekzistas reciproka favoro [5]; senĉesa reciproka batalado de la diversaj gentoj kaj religioj [6]; sur principoj de reciproka frateco, egaleco kaj justeco [7]; estu inter ni reciproka kuraĝigo, per la komuna fido, egale via kaj mia [8]; du sinjoroj en unu bieno, du mastrinoj ĉe unu kameno ― neniam vivas sen reciproka malbeno ^PrV ; estis iam granda gastokunveno, kiel ofte okazas kaŭze de reciproka intervivado [9]; li fariĝis vigla kaj komencis reciprokan incitetadon kun Bellissima ― tiel estis nomata la hundeto [10].

En reciproka maniero: ili […] ĵuris al si reciproke [11]; ili demandis sin reciproke pri la farto (unu la alian) [12]; ili kisis sin reciproke, kaj ploris ambaŭ kune [13]; ĉiuj interbatalas reciproke [14]; la maŝoj devas esti reciproke aranĝitaj unu kontraŭ alia [15]; montradi al si reciproke la dentojn ^PrV ; sango komuna reciproke sin altiras ^PrV ; ni reciproke nin konas, klarigon ne bezonas ^PrV ; tiel ni ambaŭ renkontis nin reciproke la unuan fojon [16]. si

(tr)

Reciproke plenumi, interŝanĝi: ni ĝoje kaj kontente reciprokas lian deziron [17]; reciprokis akuzoj, tiel ke ordinaraj civitanoj svenas antaŭ la kaŝitaj ludaĉoj de la politikistoj [18]; kvazaŭ ŝi sentus tiun rigardon, [ŝi] malfermis la okulojn kaj ĝin reciprokis [19]. inter.