^*perd/i

(tr)
Nevole seniĝi je posedaĵo:

1.

Ĉesi posedi, ne plu havi: mi volis ŝlosi la pordon, sed mi perdis la ŝlosilon [1]; dum la malsano, li perdis ses kilogramojn de sia pezo; perdi la voĉon, la spiron, la apetiton, la dorman ripozon^Z , la vivon, la paciencon, sian feliĉon^Z , gajecon, influon, forton^Z , kuraĝon^Z , konscion^Z ; perdi la favoron de iu^B , la konfidon de iu; perdi la konfidon al iu^Z ; tie la bordoj de la rivero perdas sian ridantan mienon^Z ; tiu argumento perdis nun sian valoron; la lingvo de tiu tempo perdis absolute nenion el sia valoro^Z ; la entrepreno perdas ĉian sencon kaj celon^Z .

2.

Ne gajni ion, kion oni povus ekposedi: vi ne multon perdos per via foresto; perdi la batalon (esti venkita); perdi la ludon.

3.

Vane uzi: perdi la tempon kantante; vane vi perdis viajn vortojn^Z . malŝpari

4.

Ne plu vidi ion aŭ iun malaperantan; ne povi plu retrovi: perdi en la premado sian akompananton; perdi iun el la okuloj^Z , el la vido; sidi en angulo perdita en ombro; perdi la vojon.

5.

(uzata nur en pasivo) Ruinigi, malsukcesigi, neniigi: ni estas perditaj (tuj pereontaj) senrevene^Z ; ĉio estas perdita^Z ; bono farita ne estos perdita^Z ; vi estas perditaj^B (venkitaj). konsumiĝi, malaperi, perei 2

(ntr)

Malaperi, tiel ke oni ne retrovas ĝin: perdiĝas per pruntedono amiko kaj mono ^PrV ; mia letero perdiĝis; lia voĉo perdiĝis (ne estis aŭdata, rimarkata) en la bruego^Z ; elserĉi perdiĝintan ŝafon^Z ; ili unuope aŭ duope forlasas la universitatan korton kaj perdiĝas en la popolaj amasoj^Z ; li perdiĝas (perdas la vojon, forgesas la celon) en malgravaj flankaj aferoj; ekzistas estonteco kaj via espero ne perdiĝos^Z ; multaj semoj perdiĝas^Z (vane neniiĝas).

(tr)

Poiome perdi aĵojn: tie li disperdis sian havon per diboĉa vivado [2].

(ntr)

Malproksimiĝi, elgliti kaj malaperi: diru, pro Dio, kien vi forperdiĝis! [3]; niaj kunvenoj forperdiĝas en la amaso da aliaj kunvenoj.