^*patrol/o

1.

Malgranda grupo, taĉmento^1.a da soldatoj aŭ policistoj garde rondiranta: vi ne sendis patrolojn en la intermontojn [1]; la hundoj de l' kvartalo same evitis niajn noktpatrolojn [2]; unua afero, kiam vi venas en la urbon, devas esti jeno: ĉe la almozulobservistoj, urbaj patrolistoj kaj ordobservistoj vi informiĝas, kiuj estas iliaj plej oftaj klientoj, kiu montras al ili plej da respekto, — kaj tiujn klientojn vi penas trovi [3]; nun li staras en policejo, post kiam patrolo arestis lin pro seksatenco en apuda parko [4]. gvardio, rundo

2.

Grupo da skoltoj: patrolo estas en la skolta movado la plej malgranda unuo, ĝi konsistas el ses aŭ ok infanoj sub gvido de unu el ili (patrolestro) [5]. trupo^1.c

(ntr)

1.

Iri patrole: eĉ se ili sendus veturilon por patroli tiukvartale, mi vetus, ke la milico ne kapablus trovi ilin ^CKv ; la ĝendarmoj […] patrolis sur monta, traarbara vojo, kiam el vojo senasfalta alvenis veturilo ^ChR ; miaj gardpostenuloj intertempe finis sian deĵoron, mi ricevis du aliajn […], kiuj patrolis tien kaj reen kun la fusiloj sur la dorso ^MortulŜip ; turistoj ĝuas la malaltajn prezojn, kaj rusaj militistoj patrolas en la limregionoj [6].

2.

(figure) Moviĝi observante kvazaŭ patrole: patrolas rubekolo preĝejkante, de l’firmament’ [7]; dumtage la [formikoj] kolektantoj de nutraĵo patrolas sur ĉiuj folioj kaj la arboŝelo forpelante malamikojn, kaptante insektojn kaj rikoltante la mielon de la afidoj [8].

rondiri¹, rundi