marot/o PIV1

maroto

(malofte)
Ŝatokupo, fiksa ideo, temo, al kiu homo dediĉas multan atenton: mi substrekis tiun teruran emon kredi, ke personaj marotoj estas la marotoj de ĉiuj [1]; tradukado... jen strangaĵo! […] kiel vespera ŝatokupo, maroto certe luda sed ofte cerbumiga [2]; Pomego [estas] nepre aĉetinda verko por absolute ĉiu, eĉ se gramatiko ne estas via maroto [3]. SIN:amataĵo, ĉevaleto2, hobio, manio2
beloruse:
хобі, захапленьне, улюбёны занятак, улюбёны конік (перан.)
ĉeĥe:
marota, podivínství, rozmar, vrtoch
ĉine:
古怪念头 [gǔguàiniàntou], 古怪念頭 [gǔguàiniàntou], 奇癖 [qípì], 怪癖 [guàipǐ]
france:
marotte, turlutaine
germane:
Hobby, Marotte, Schrulle
pole:
hobby, ulubiony konik
rumane:
hobby
slovake:
koníček, vášeň, záľuba
ukraine:
улюблене заняття, гобі

administraj notoj