kiĉ/o PIV1
kiĉo
(malofte)
- beloruse:
- кіч (стыль)
- bulgare:
- кич
- france:
- kitsch (subst.)
- germane:
- Kitsch (Stil)
- japane:
- キッチュ
- nederlande:
- kitsch
- pole:
- kicz
- ruse:
- кич
- ukraine:
- кіч, кітч
kiĉa
(malofte)
- Konforma al kiĉo: kiĉa cervo-pentraĵo [2]; kiĉaj kajeraj amromanoj [3]; ĉiu parto de nia mondo entuziasme kaj senkritike [estas akceptema] al la plej banalaj, trivialaj, strasaj, pucaj, kiĉaj kaj malutilaj elementoj de tiu iam esperplena nova mondo [4]; (figure) tamen (eĉ se ŝajnas kiĉa) mi donus mian vivon por dek tieaj lokoj, kelkaj uloj, havenoj, pinarbaroj [5]; la ĵurnalisto priskribis la konkurson kiel „tiel senĉarma kaj kiĉa kiel Esperanto“ [6].
2.
Jorge Camacho: La Majstro kaj Martinelli, Ĉapitro 10
3. La Ondo de Esperanto, 1999, No 5 (55)
4. Garbhan MacAoidh: Ho, tempoj! Ho, moroj!, Monato, 2000/09, p. 19
5. J. E. Pacheco, trad. J. J. Schmitter: Ŝtatperfido, Flor' kaj kanto. - Meksika Esperanto-Federacio, 1998
6. Eriketo: senĉarma kaj kiĉa?, [blogo], 2006-05-19
3. La Ondo de Esperanto, 1999, No 5 (55)
4. Garbhan MacAoidh: Ho, tempoj! Ho, moroj!, Monato, 2000/09, p. 19
5. J. E. Pacheco, trad. J. J. Schmitter: Ŝtatperfido, Flor' kaj kanto. - Meksika Esperanto-Federacio, 1998
6. Eriketo: senĉarma kaj kiĉa?, [blogo], 2006-05-19
- beloruse:
- кічавы
- ĉine:
- 怯 [qiè]
- france:
- kitsch (adj.)
- germane:
- kitschig
- japane:
- 俗悪な [ぞくあくな], まがい物の [まがいものの]
- nederlande:
- kitscherig
- pole:
- kiczowaty
- ruse:
- китчевый, безвкусный
kiĉaĵo
(malofte)
- beloruse:
- кіч (рэч), безгустоўшчына
- france:
- objet kitsch
- germane:
- Kitsch (Objekt), Tand, Schnickschnack
- nederlande:
- kitsch (object)
- pole:
- kicz
- ruse:
- кич, безвкусица