8kejl/o PV
kejlo
-
Ligna aŭ metala peco, ĝenerale kojnoforma, uzata anstataŭ najlo,
por perforte ŝtopi truon aŭ rigide kunfiksi du partopecojn:
alĝustiga, duobla, kalkana, konkava, kvadrata, ronda kejlo;
la trabkuniĝo funkciis nur per kejloj
[1];
tie kaj tie ŝi vidis mapojn kaj bildojn pendantajn de kejloj
[2].
najlo,
stifto,
ŝtopilo,
tenono
- angle:
- peg, pin
- beloruse:
- загваздка, калок, шып
- bretone:
- ibil
- ĉeĥe:
- klín, kolík
- france:
- cheville (de fixation)
- germane:
- Stopfen, Pfropfen, Stift, Keil, Holznagel, Hering (Zeltnagel)
- hungare:
- ék, csap
- nederlande:
- spie, pin
- pole:
- klin
- rumane:
- pană
- ruse:
- чека, колышек, шип
- slovake:
- klin (spájací, upevňovací), klin (spájací| upevňovací)
- ukraine:
- чека, загвіздок, дерев’яний цвях, кілочок, шип, зайві слова, розтягнутість (у вірші)
kejli
- angle:
- peg, pin
- beloruse:
- замацоўваць калком, клінаваць
- bretone:
- ibiliañ
- ĉeĥe:
- klínovat, zaklínovat
- france:
- cheviller
- germane:
- verkeilen, verklemmen
- hungare:
- összeékel, öcsapol
- nederlande:
- vastpinnen
- pole:
- klinować, mocować
- rumane:
- bloca, fixa
- ruse:
- прикреплять колышком
- slovake:
- spájať, upevňovať pomocou klinov
- ukraine:
- скріплювати (шипами, цвяхами, чекою і т.п.)
administraj notoj
~i:
Mankas dua fontindiko.
~i:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.